İyilikten Hicbir Şeyi Kucuk Gorme


İmam Muslim, Ebu Zerr (r)’ın şoyle dediğini rivayet etmiştir:
Allah’ın elcisi (Hz. Fahr-i Cihan (a.s.v) bana şoyle tavsiyede bulundu:

"Asla ve asla, iyilikten hic bir şeyi kucuk gorme." (Diğer bir ifadeyle, iyi ve guzel bir şey bazı insanlara ne kadar kucuk ve basit gorunurse gorunsun, sen asla onu terketme, yap. Her ne iyilik olursa olsun, “bu basittir, bu kucuktur” deme, onu yap).Bir Musluman kardeşini guler yuzle karşılamak dahi olsa. Bir musluman kardeşini guler yuzle (tebessumle) karşılamak dahi olsa, iyilikten hic bir şeyi (hicbir guzel şeyi) asla ve asla kucuk gorme, (onu yap)”. (Muslim, Birr 144)

“İyilikten hicbir şeyi kucuk gorme” ibaresi uzerinde biraz duracak olursak: Arapcada olumsuz bir edattan sonra nekra (yani belirsiz) bir kelime gelirse, umumiyet ifade eder.

Efendimiz (a.s.v), bu ibarelerle, bizlere sanki şoyle der gibidir: “İyi ve guzel hicbir şeyi değersiz gorme. Cahil insanlar onu ne kadar basit ve değersiz gorurse gorsun, sen asla onu basit gorme. Aslında o şey, cok guzel, cok değerli ve cok onemlidir. O nedenle onu yap ve uygula... Zira koca koca dağlar, kucuk kucuk zerrelerin bir araya gelmesinden oluşur. Damlaya damla gol olur... Belki o kucuk iyilik sebebiyle, ahirette, sevapların gunahlarından daha ağır gelip cennete gideceksin... Belki de o kacırdığın kucuk fırsatlardan dolayı kıyamet gunu mizan terazinde fazlaca sevap bulamayacaksın ve gunahlarınla birlikte cehenneme gideceksin... Ve bundan dolayı da cok pişman olacaksın. Şunu unutma ki, “Zerre ağırlığında bir hayır işleyen, onun karşılığını gorecektir” mealindeki ayet-i kerime, kıyamet gunu, zerre kadar iyiliğin ve zerre kadar kotuluğun hesap edileceğini bildirmektedir.” (Zilzal: 7-8)


Efendimiz (a.s.v), hadis-i şerifimizin ikinci kısmında cok carpıcı bir misal vererek bizleri guler yuzlu olmaya, tebessum etmeye davet etmektedir. Bir Musluman, diğer bir Musluman kardeşini guler yuzle, tebessumle karşılaması, ince bir hayat anlayışının ifadesidir. Hz. Fahr-i Cihan (s.a.v) bu hadis-i şerifte Âdeta bizleri hayata, eşyaya cevreye sempati ile yaklaşmaya, guler bir yuz, tatlı bir dil ile Muslumanları kucaklamaya teşvik etmektedir.İslam’ın hayat anlayışını mukemmel bir uslupla ozetlemektedir. İyiliklerle dolu, sempatik, guler yuzlu bir hayat... İyiliklerin peşinden koşan, cevreye tebessumle yaklaşan gulumseyen bir Musluman...


Ashab, Hz. Fahr-i Cihanı tanıtırken, “Rasulullah (s.a.v) bizi devamlı tebessumle karşılardı. O gulumsediği zaman dolunay gibi parlayan bir ay parcası olurdu...” diyor.
Gul Muhammed’den hayat-ı gullerle dolduran bir cağrı gunumuz dunyasının insanlığına sesleniyor:


Nebevî hayat olculeri tebessumlerle dolu rahmet pınarlarıdır. Eğer Muhammed (a.s.v)’ın sunnetine tabi olursan, ciceklerle, ağaclarla eşyayla karşılıklı gulumseyeceğin bir hayatı kazanacaksın. O zaman, kuşların sana ilahî bir ezgi soylediğini, ağacların meyvelerini senin onune sarkıttığını, gullerin sana en guzel kokuları sunmak icin birbiriyle yarıştığını goreceksin. Ardından, bu hayatta gulumsediğin gibi, olum otesi hayatta tebessumun zirvesini goreceksin... Zira, kainatın yaratıcısı Kıyamet Suresinin 22 ve 23. ayetinde hisseden gonullere sesleniyor.
“O gun yuzler ışıl ışıl parlar, Onlar Rabblerine bakar

alıntıdır
__________________