Muslumana kotu ism takmak veya başkasının taktığı kotu ismi soylemek cÂiz değildir. Hadis-i şerifte, (Kotu ismi olan, bunu guzel isme cevirsin!) buyuruldu. MeselÂ, Âsıye ismini, Cemile yapmalıdır. Muslumana guzel ism takmak cÂizdir. Cocuğuna, ovucu ism koymamalıdır. Mesel Reşîd, Emîn ismini vermemelidir. Muhyiddîn, Nûruddîn gibi ismler de, yalan ve bid'at olur. FÂsıkları, cÂhilleri, murtedleri boyle ismlerle cağırmak mekruhtur. Cunku, bunlar, medh edici, ovucu ismlerdir. MecÂz olarak da, soylenemezler. Kendi cocuklarına, bu ismleri tefe'ul ederek, uğurlu olmak icin koymak, cÂiz olur denilmiştir. SÂlih oldukları meşhûr olan Âlimleri bu ismler ile zikretmek cÂiz ve faydalıdır. [İbni Âbidîn, beşinci ciltte buyuruyor ki, cocuğa konulacak ismler arasında en eftal olanı, Abdullah, sonra AbdurrahmÂn, sonra Muhammed, sonra Ahmed, daha sonra İbrÂhîmdir. Allahu teÂlÂnın ismlerinden olan Ali, Reşîd, Azîz gibi ismleri de koymak cÂizdir. Fakat, bu ismleri soylerken hurmet etmek lÂzımdır. Bilerek hurmetsizlik eden kÂfir olur. MeselÂ, ismi AbdulkÂdir olana, Abdulkoydur demek, Hasen yerine Hasso, İbrÂhîm yerine İbo demek, bu ismlerle alay etmek olur. Bu ismlerle alay etmek niyet edilmezse, kufur olmaz ise de, kufre benziyen şeyi soylemekten sakınmak lÂzımdır. Cocuk, dunyaya gelip, hemen olse, ism koymadan defnedilmez. Abdunnebî ismi cÂiz ise de, koymamak ihtiyÂtlı olur. Seyyid Abdulhakîm ArvÂsî hazretleri 1362 [m. 1943] de vefÂt edinciye kadar, İstanbulda, BÂyezid cÂmiinde, Salı, Perşembe ve Cumartesi gunleri, ikindi namazından sonra, yirmibeş sene vaaz ve irşÃ‚d eyledi. Bir vaazında, (Veledin, vÂlideyni uzerinde uc hakkı vardır: Doğdukta musluman ismi koymak. Âkıl oldukta, kitÂbet, ilim ve sanat oğretmek. BÂlig oldukta, tezvîc etmektir) buyurdu. Avrupada, Amerikada, din, edeb duşmanı olarak yetiştirilen soysuzlara, uydurma diploma vererek, profesor ism ve etiketi ile islÂm memleketlerine gonderiyorlar. Bu cÂhil kÂfirleri liselere, universitelere muallim ve profesor yapıyorlar. Bunlar, tuzaklarına duşen musluman evlatlarını dinsiz, mezhepsiz yapıyorlar. Bunlar kolayca, hÂin, kÂtil, oluyorlar. Kızlarını, oğullarını bu mekteplere veren ana babalar, evlatlarını kendi elleri ile Cehenneme atmaktadırlar.]
__________________