Aklın Nefisle Savaşı Mecnun\'un Devesiyle Savaşına Benzer...

Mecnu\'nun sevdası ,onde bulunuan Leyla\'ya kavuşmak,devenin sevdası ardına donup yavrusuna ulaşmak.Mecnun, bir an bile kendisinden gectimi deve,hemencecik geri doner,geriye giderdi.Mecnun,tamamiyle aşkla ,sevda ile dolu olduğundan kendisinden gecmemesine imkan yoktu.Kendisini gozetleyen akıldı..fakat aklını Leyla\'nın sevdası kapmıştı!Deveye gelince o,cevikti,fırsat gozleyip durmaktaydı..yularını gevşek hissetti miAnlardıki Mecnun daldı gitti..hemen geriye yuz tutar ,yavrusunun bulunduğu tarafa doğru gitmeye başlardı.Mecnun ,kendisine gelir,evvelce bulundukları yerden fersahlarca geriye gittiğini anlardı.Uc gun boyle yol aldılar..Mecnun ,adeta yıllarca tereddut icinde kaldı.Nihayet dediki: A deve,ikimizde aşıkız ama birbirimize aykırıyız..yoldaşlığa layık degiliz!Senin sevgin de bana uygun değil,yuların da.. senden ayrılmak gerek!Bu iki yoldaş da,birbirinin yolunu vurmada ..tenden aşağı inip ayrılmayan can,yol azıtır gider!Senin canın da arşın ayrılığiyle yoksulluğa duşmuş..teninse diken aşkiyle deveye donmuş!Can ,yucelere kanadlar acmada ..ten,tırnaklariyle yere sarılmada!Ey vatan aşkiyle olmuş deve,sen benimle oldukca canım,Leyla\'dan uzak kaldı gitti!Adeta Musa kavminin yıllarca colde kalışı gibi ben de seninle bu hallere duştum..omrum geldi gecti!Bu yol ,vuslata erişmek icin iki adımdan ibaret..halbuki ben,senin hilenle tam altmış yıldır ,bu iki aydınlık yolda kalakaldım! Yol yakın..fakat ben pek gec kaldım.Bu binicilikten adamakıllı usandım artık!Bu sozleri soyleyip kendisini deveden fırlattı attı,niceye bir dertten yanıp yakılacağım,yandım artık, dedi!Ona o geniş ova daracık bir hale geldi..kendisini bir taşlığa atıverdi!Hem de oyle bir attı ki o yiğitin bedeni ezildi..Kendisini yere oyle bir fırlattıki kazara ayağı da kırıldı!Ayağını bağladı,top olurum da dedi,onun cevganının onune duşer ,yuvarlanarak giderim!İşte guzel sozlu hakim ,tenden inmeyen atlıya bu yuzden lanet etmiştir.Tanrı aşkı, hic Leyla \'nın aşkından az değersiz olurmu ? Ona top olmak elbette daha doğru,daha yerinde!Top ol da doğruluk yanına at,aşk cevganiyle yuvarlanarak git!Bu ceşit gidiş ,gidişlerden apayrıdır.. bu gidiş,cinlerin calışmasiyle de olmaz,insanların calışmasiyle de!Bu cekilip gitme, alelade cekilip gitme degildir..bunu Ahmed\'in lutfu meydana getirdi vesselam! MEVLANA
__________________