B i s m i l l  h i r r a h m a n i r r a h i m

EsselÂmu aleykum..

Konu : K e ş k e …

Bazı İnsanlar dunyada iken Yuce Allah’ın buyruklarını sevmeyen inkÂr eden veya hafife alan bir takım insanlarla dostluk kurup onun her yapığının yanında yer aldıysa onun yaptıklarına alkış tuttu ise, o kişi dunyasını ahiret karşılığında satın almış demektir. Boyle insanlar ahirette tabi ki nedamet duyacak ve keşke diyeceklerdir.

Keşke ile ilgili Âyeti kerimeler şoyle buyurmaktadır :

“İman karşılığında kufru satın alanlar (para, cıkar, makam, moda karşılığı gibi) Allah'a hic bir zarar veremezler. Onlar icin acı bir azap vardır.” (Ali imran sûresi 177. Âyet)

“O gun zalim kimse ellerini ısıracak: “Eyvah!” diyecek, “keşke Peygamberin yanında bir yol tutsaydım. Eyvah!” diyecek, "keşke falancayı dost edinmeseydim.” (Furkan suresi 27. 28. Âyetler)

“Onların, ateşin uzerinde durduruldukları zaman; “Ah ne olur keşke dunyaya dondurulseydik, Rabbimizin Âyetlerini yalanlamasaydık da muminlerden olsaydık” dediklerini bir gorsen.” (Enam sûresi 27. Âyet)

“(Allah inkarcılara) Yer yuzunde kac yıl kaldınız, diye sorar. Bir gun veya gunun bir kısmı kadar kaldık derler. Buyurur; sadece az bir sure kaldınız. Keşke siz (bunu) bilmiş olsaydınız.”(Muminun sûresi 112-113-114.Âyetler)

“Yahut azabı gorduğunde, keşke benim icin donuş imkÂnı bulunsaydı iyilerden olsaydım, diyeceğin gunden sakın.” (zumer sûresi 58. Âyet)

Keşke ile ilgili Hadisi şerif ise şoyle buyurmaktadır :
“ Hic kimse yoktur ki, olumden sonra nedamet duymasın. Eğer iyilik ehliyse keşke daha cok iyilik yapsaydım diye nadim olur. Eğer şer kişi ise kotuluklerden sıyrılıp cıkmadığı icin nadim olur.” ( Faydul kadir hadis no 7987)

Yukarıdaki 7987 nolu Peygamber s.a.v.’in sahih hadisi şerifinde buyurduğu gibi kişi olum sonrası mutlaka nedamet duyacaktır. Aslında Dunya hayatımızda da eyvahlar, nedametler, keşkeler ve acı olaylar karşımıza cıkabiliyor. Fakat bu tip acı olaylar, bir sure sonra insan hafızasında hicbir zaman ilk gun ki tazeliğini korumaz.

Aksi halde kişinin dunya yaşamı, uzuntu ve kederden dolayı ciddi bir şekilde yara alır. Dolayısıyla Cenabı Allah insanoğluna unutma duygusunu lutfetmiştir. Bu acıları bazen hatırlarız ama ilk gunku gibi yıkıcı olmaz. Butun bu hususlar dunyamız icin gecerlidir. Fakat esas olan olum sonrasına hazırlıklı olmaktır.

Yukarıdaki hadisi şerifin ikinci bolumundeki nedamet olayı olum sonrasını kale almayanlar icin gecerlidir. İşte asıl nedametler, eyvahlar, keşkeler orada başlayacaktır. Keşke Allah’a ve Peygambere itaat etseydik. Keşke dunyaya geri gonderilseydik diyeceklerdir.

Rahmetli ustat Ali ulvi kurucu efendi cok saygı değer takva sahibi bir Mumin idi ben şahsen kendilerini tanırım cok kez de elini optum. Yaklaşık 1950 yıllarında Medine de Mescidi nebevinin Yanındaki kutuphanenin reisi idi. Bu muhterem ilim sahibi olan zat’ın yazmış olduğu hatıralarını okurken, Rahmetli hasan beşer dedemin, Rahmetli Kaşıkcı Ali Rıza efendi tarafından Medine ye bir mektup ile Konya’dan nasıl davet edildiğini ve nasıl Medine’ye hicret ettiğini hatıralarında konu etmiştir. Şimdi dedem Medine de Cennetul baki’de Peygamber efendimiz s.a.v.’e yakın bir yerde yatmaktadır. Allah cumlesine rahmet eylesin.

Hasan dedemin “ tuh, keşke, eyvah ” sozleriyle ilgili olarak, rahmetli Ustat Ali Ulvi Kurucu efendi hatıralarında da soyle bahsetmektedir :

(Hasan Efendi’nin Konya’daki evi dukkanı ve muazzam meyve bahceleri varmış... Daveti alınca gozu hic birini gormez. Hepsini satar savar, cıkar gelir 1946’da. Hasan Efendi’ nin, bu arif zatın, unutamadığım bir sozu vardır. “Dunyada, insanın hayatında, uc tane toh var.” demişti. Konya’da “toh” derler; yani “tuh! Eyvah!” demek. Hasan Efendi, bu uc “eyvah”ı şoyle acıklardı: İnsan uc ceşit “eyvah!” der: Gunluk eyvah, yıllık eyvah, omurluk eyvah..

Gunluk eyvah: Hanım yemeği yakar, eyvah dersiniz. Yerine yenisini pişirir. Senelik eyvah: Elbise diktirirsiniz, dar olur, sıkar; eyvah dersiniz. Eskiyinceye kadar onu giyer, seneye yenisini yaptırırsınız. Omurluk eyvah: Ev yaptırırsınız, gonlunuze gore olmaz; her girip cıkışta eyvah dersiniz.

Bunların hepsi fani hayattaki eyvahlar dır. Bizler hep bu eyvahlar dan bahseder. Onlara uzuluruz. Hic ebedi eyvah aklımıza gelmez.Yahu amcandan işittim, benim hocamdan işittim..Hasan Efendi, bunu derken ağlamaya başladı.. sonra şoyle devam etti Eyvah Demeden Allah Diyelim.

Hocamdan işittim, ehli cennetin de eyvahı olacak. Ehli cennet de şoyle eyvah diyecekler: “ Allah’ım, sana kulluk edenlere, madem ki senin bu kadar nimetlerin varmış; biz nicin sana hakkıyla kulluk edemedik de, seni anmadan, gafletle gecirdiğimiz anlar oldu. Eyvah, bizler neden oyle gaflet ettik”

Dostlarım, işte asıl “eyvah” budur. Gelin biraz daha oturalım; eyvah demeden once Allah diyelim; ayrılırken de oh elhamdulillah diyelim. Hasan Beşer amca işte bunları soylerdi.

O gunlerde, memleketlerindeki bağları bahceleri bırakıp gelmiş olan o kimselerin, oyle bir aşkları vardı ki, insan onların imanları karşısında hayret eder kalır. Hicbirisinden bir nedamet, bir pişmanlık duymadım. Hasan amcada onlardan birisiydi. Kabirleri cennet olsun inşa Allah.
Ustat Ali Ulvi Kurucu’nun hatıralarından (Alıntı).

Evet Yuce Rabbim hepsine ahiret guzelliği versin. Yuce Rabbim Muminlerin yardımcısı olsun. Yarın gec olabilir duşuncesi ile hesap gunune hazırlıklı olan kullarından eylesin.)

Cenabı Allah muminleri Kuran’ı Kerimden ve peygamberimiz s.a.v.’in yolundan ayırmasın. Hepimize Dunyanın ve ahiretin guzelliklerini nasip etsin. Hepimizi Peygamberimiz s.a.v.’e Cennette komşu eylesin.

Sevgiler ve saygılar… Hoşcakalın… Mekkavi…
__________________