* Başında ağaran saclar, nefsinin ateşini sondurmeli. Başında beyaz sacların yanmasıyla, senin gecenin başladığını anla. (Cunku bunlar, olumun habercileridir.) İhtiyarlığın habercileri yanaklarına indikten sonra, nasıl rahat yaşarsın, insanın omrunun en iyi kısmı, ihtiyarlıktan oncekidir. Halbuki, gencliği yok olan bir nefs, yok olmuş demektir. İnsanın rengi sararıp, sacları ağardığı zaman, guzel ve tatlı gunleri de, o guzellik ve tatlılığını kaybeder. Yeryuzunde buyuklenerek yurume. Cunku, bir muddet sonra bu yer, seni de icine cekip alacaktır.

* Butun duşmanlıkların sevgiye donuşmesi umulur. Fakat hasetten dolayı olan duşmanlık boyle değil.

* Allahu teÂlÂyı sevdiğini soylersin, halbuki, Ona isyan edersin. Boyle sevgi olmaz. Eğer sevginde samimi olsaydın, Allahu teÂlÂya itaat ederdin. Cunku seven, sevdiğine itaat eder.

* Sana gelene sen de git. Sana kotuluk ve eziyet edene sen eziyet etme.

* Dilini muhafaza et, seni sokmasın. Cunku o, buyuk bir yılandır.

* Kendisine hayrı olmayan kimsenin başkasına hayrı olmaz. İnsan kendisi icin hayır işlemez, kendisine iyilik yapmazsa, insanlar da ona hayır ve iyilik yapmaz.

* Kendisine hayrı olup olmadığını merak eden, beş vakit namaza verdiği oneme baksın. Doğru kılınan namaz her hayrın anahtarı, her derdin ilacıdır.

* Bir kimse kendini ovmeye başlarsa, değeri duşer.

* İnsanlar Allahu teÂlÂya kulluk, ibadet etmek icin yaratılmıştır. İnsanlar saadete kavuşmak icin yaratılış gayelerine dikkat etmeli ve dunyaya duşkun olmaktan kacınmalı. Dunya nimetleri gecicidir. Dunya ebedi kalınacak bir yer değildir. Ahirette saadete kavuşmak icin bir binek gibidir. Sevinc yeri değil, ayrılık yeridir. Akıllı kimseler bu fani dunyaya duşkun olmayıp kulluk vazifesini hakkıyla yapanlardır.

* İnsan, dunya ve ahiret saadeti icin dinimize muhtactır. Zaten bunun icin ihsan edilmiştir. Yalnız, ondaki nimet ve faydalara iki ipe yapışmakla kavuşabilirsiniz. Birisi ehl-i sunnet itikadını oğrenmek diğeri de bunu oğretmektir. Bu ipten birisini bıraktığınız zaman nimetler ucar gider. Şahsınızdan ucar, evinizden ucar, cemiyetinizden ucar gider. Siz artık, yaptıklarınızı, yaşadıklarınızı din yani nimet zannedersiniz.

* Kalbini duşmandan boşalt! Dostu kalbe cağırmaya luzum kalmaz. Kalb denilen latife hic boş kalamaz. Mahlukların duşuncelerinden temizlenen kalb, kendiliğinden Allahu teÂlÂya teveccuh eder. [Boşaltılan bir şişeye havanın kendiliğinden dolması gibidir.]

* Bir iş nasıl başlarsa oyle devam eder. Hizmete, bir işe başlayınca iki maksadınız olmalı: Birincisi, Allah’ın dinine hizmet etmek. İkincisi Onun kullarına faydalı olmak. İşinizi adaletle idare edin. O işi yaparken, hep beraber sıkıntılar da sevincler de paylaşılmalı.

* İki kişinin darıldıktan sonra, birbirlerinin ayıplarını ortaya cıkarması, munafıklık alametidir.
__________________