Hz. Muhammed sadakanın bircok ceşidinin bulunduğunu belirterek şoyle buyurmuştur: “ÂmÂya veya yol sorana yol gostermen, sadakadır. Gucsuz birine yardım etmen, sadakadır. Konuşmakta gucluk cekenin meramını ifade edivermen sadakadır.” buyurmuştur.

Hz. Peygamber, engelli sahabelerin ibadete devam etmelerini istemiş, onları cok onemli vazifelerde gorevlendirmiş, savaşlara katılmalarına dahi izin vermiştir. Boylece o, engellilerin toplumdan tecrit edilmesine asla musaade etmemiş, liyakatlerine gore topluma hizmet etmelerine imkan ve fırsat vererek onların topluma fayda sağlamasını temin etmiştir. Hz. Peygamber butun omrunu insanın onur, haysiyet, hurriyet ve saygınlığını kazandırmaya adamış, ortopedik engelli Muaz’ı Yemen’e vali, Ummu Mektum gibi Âm birini Medine’de kendi yerine vekil tayin etmiş, butun bu tasarruflarında bilgi, yetenek, akıl ve beceriyi esas almıştır.

Bizler icin her yonuyle “usve-i hasene” (Ahzab, 33/21) ideal bir model olan Hz. Peygamber’in, engellilerle birkac ornekle işaret edilen hikmetli ilişkisi bizim de onlarla olan ilişkilerimize ışık tutmalıdır. Cunku Allah Rasûlu (sav) bedenlerdeki hastalıkları, sakatlıkları değil kalplerdeki hastalıkları tedavi etmek icin gonderilmiştir. O, fiziken sağlam ancak hakikat karşısında kor, sağır ve dilsizleri tedavi icin caba sarf etmiştir. Cunku O’na gore gercek engel, hakikati idrakten yoksun olmaktır.

Fahri Sağlık
__________________