Selamın Aleykum ;
Rabbimiz Yusuf kıssasını anlatırken bizlere bircok dersler verir. Bu derslerden biri de Yusuf’un kardeşlerinin icinde bulundukları hal ile ilgilidir.
Bilindiği gibi Yakup(as)un Yusuf’a olan ilgisi kardeşlerinde kıskanclık duygusu yaratır. Bu duygu onları Yusuf’a karşı bir kotuluk yapmaya surukler. Onlar bu amacla bir gun toplanırlar. Yusuf konusunu goruşurken şoyle derler:
(Aralarında dediler ki ”Yusuf’u oldurun veya onu uzak bir yere atın ki babanızın ilgisi yalnız size kalsın! Ondan sonra da (tevbe ederek) salih kimseler olursunuz!
Bu ifade havalarına kapılan, fakat bu arada da dinden, itikattan butunuyle kopmak istemeyenlerin psikolojilerini pek guzel yansıtmaktadır…
Boyleleri bir gunaha kışkırtıldıkları zaman ilkin bu fiili işlemeye karar verir ve bir an icin itikadının gereklerini bir kenara koyar. Eğer vicdanı kendisini rahatsız ederse şoyle duşunerek susturur vicdanının sesini: “Aman canım birazcık sesini kes. Once yolunda bir engel gibi duran şu gunahı bir işleyeyim sonra tevbe eder, beni gormek istediğin gibi iyi bir insan olurum.”
Yusuf’un kardeşleri de işte bu tip insanlardı. Vicdanlarının sesini susturup şoyle duşunmuşlerdi: “Yolumuzun ustundeki şu Yusuf engelini hele bir kaldıralım, sonra tekrar iyi insanlardan oluruz
Gorulduğu gibi burada bir zihniyetten bahsediliyor. O zihniyet, bilincli bir şekilde gunah planlayıp işleyen, sonra da birtakım iyi işler yapmak suretiyle Allah katında affedildiğini duşunen tiplerdir. Yusuf’un kardeşleri de boyle davrandılar ve Yusuf’a yapacaklarını yaptılar. Yıllar sonra Yusuf’un gomleği babası Yakup’a ulaştırılınca yıllarca cektikleri cile bir anda sevince donuştu. Bu arada olay deşifre olunca Yusuf’un kardeşleri gunahlarını itiraf ettiler.
“(oğulları) Dediler ki: Ey babamız! Allah’tan bizim gunahlarımızın bağışlanmasını dile! Cunku biz gercekten gunahkarlardan olduk.
(Yakup) Sizin icin Rabbimden af dileyeceğim. Cunku o cok bağışlayan ve merhametlidir, dedi.”(Yusuf/97,98)
Ayetlerde de gorulduğu gibi gunahlarının bağışlanması icin babaları Yakup(as) dan kendileri icin Allah’a dua etmesini istiyorlar. Babaları da dua edeceğini soyluyor.
İlginc olan şu ki, gunahkar olduklarını kabullendikleri halde kendileri istiğfar dilemeyip babalarından kendileri icin dua etmesini istiyorlar.
Evet, islamda bir muslumanın başka bir muslumandan dua talep etmesi son derece meşru bir davranıştır ama asıl olan şey, gunahkarın bizzat kendisinin direkt Allah’a yonelerek istiğfar etmesidir.
Ne yazık ki bugun musluman olduklarını soyleyip gunahlar karşısında son derece rahat davrandığı halde rastladığı kimselere “Benim icin de dua eder misin?” diyen o kadar cok kimse var ki, tıpkı Yusuf’un kardeşleri gibi…
__________________