Peygamber Efendimiz’in hastalara ve ağrısı olanlara karşı okuduğu duÂlar…

Hazret-i Ayşe’den rivayete gore Nebiyy-i Ekrem kendilerine bir hasta getirildiğinde şoyle du ederlerdi;



Turkce Okunuşu:Ezhibil-be’se rabben’nasi eşfi ve enteş’şafi la şifae illa şifauke şifaen la yugadiru sekame


“Bu hastalığı gider ey insanların Rabbi! Şif ver, cunku şif verici sensin. Senin vereceğin şifÂdan başka şif yoktur. Oyle şif ver ki hic bir hastalık bırakmasın.” (BuhÂrî, MerdÂ, 20; Muslim, SelÂm, 46; Ebû DÂvud, Tıbb, 18, 19)

Yine Hazret-i Ayşe’den rivayete gore Nebiyy-i Ekrem Efendimiz, kendisine bir hastanın şif bulması icin du talebedildiği zaman:



Turkce Okunuşu:Bismillahi turbetu ardina ve rîkatu ba’dina yuşfe sakimuna bi-izni rabbina.

“Allah’ın adıyla duÂya başlarım. Bizim yerimizin toprağı ve birimizin tukruğu vesilesiyle Allah’ın izniyle hastamız şif bulur.” (BuhÂrî, Tıbb, 38; Muslim, SelÂm, 54; Ebû DÂvud, Tıbb, 19)

PEYGAMBER EFENDİMİZ’İN SAR’A HASTASINA DUASI

İbn Abbas’dan (r.a.) rivayete gore Nebiyy-i Ekrem Efendimiz’e bir hÂtûn muracaat edip:

“– Ya Resûlallah, ben sar’a illetine ducar oluyorum. Hem de sar’a hÂlinde acılıyorum. Allah TeÂlÂ’ya du ediniz ki, bu illeti benden izÂle eylesin” dedi. Resûl-i Ekrem Efendimiz kadına hitaben:

“– Dilersen sabret, bu illet mukabilinde sana cennet verilsin. Dilersen sıhhat ve afiyetin icin Allah TeÂlÂya du edeyim,” buyurdu.

Sonra o hÂtûn:

“– Y Resûlallah, boylece sabrederim. Yalnız sar’a hÂlinde acılmamam icin Allah TeÂl Hazretlerine du ediniz” dedi.

Resûlullah Efendimiz de, o halinde acılmaması icin du buyurdular. (BuhÂrî, MerdÂ, 6; Muslim, Birr, 54)

Nebiyy-i Ekrem şoyle buyururlardı:



“Ağrıyan dişinin uzerine şehÂdet parmağını koyup YÂsin-i şerîfin son tarafını nihayete kadar oku, biiznillah teÂl şif bulur.” (Suyûtî, el-CÂmi’us-Sağîr, no: 5218)



DİŞ AĞRISI DUASI



Turkce Okunuşu:Euzu bi izettillahi ve kudretihi min şerri ma ecidu.

“Sağ elini vucudunda rahatsız olduğun mahalle koyup yedi defa mesh eyle ve her meshte: «Hissettiğim bu hastalığın şerrinden Allah’ın izzetine ve kudretine sığınırım!» de. Biiznillahi TeÂl şif bulursun.” (İbn Hanbel, IV, 217)

PEYGAMBERİMİZ HASTA OLDUĞUNDA OKUDUĞU DUA

Nebiyy-i Ekrem Efendimiz rahatsızlandıkları zaman onu Cibril (a.s.) tedavi eder ve:



Turkce Okunuşu:Bismillahi arkıyke min kulli şeyin yu’zike min şerri kulli nefsin ev aynin hasidin, Allahu yeşfike bismillahi arkıyke.

“Allah’ın ismiyle seni rahatsız eden her şeyden sana okurum. Her nefsin veya hasetci her gozun şerrinden Allah sana şif versin. Allah’ın adıyla sana okurum.” derdi.(Muslim, SelÂm 40)

Peygamberimiz bir rahatsızlıkları olduğu zaman Muavvizeteyn sûrelerini okur, kendi uzerine ufler ve onu eliyle uzerinden silerdi. Ve şoyle buyururlardı:



Turkce Okunuşu:Bismillahi Allahumme dÂvini bi devaike veşfini bi şifaike ve ağnini bi fadlike ammen sivÂk vahzer anni ezake.

ŞİFA VEREN DUA

“Allah’ın ismiyle. Ey Rabbim! Beni kendi devÂn ile tedavi et, bana kendi şifÂn ile şif ver ve beni kendi fazlınla Senden başkalarından mustağni kıl ve beni ezalardan uzak tut.” (Heysemî, X, 180)


Henuz eceli gelmemiş bir hastayı ziyaret eden bir mu’min yedi defa:



“Buyuk Allah’tan, buyuk Arş’ın Rabbi Allah’tan sana şif vermesini istiyorum!” derse muhakkak afiyet bulur. (Ebû DÂvud, CenÂiz, 8; Tirmizî, Tıbb, 32; İbn Hanbel, I, 239)

Kaynak: Mahmud Sami Ramazanoğlu, Dualar ve Zikirler, Erkam Yayınları