..::Butun Musluman Kardeşlerimizin Okuması gereken bir yazı Arkadaşlar::..


Bilindiği uzere Efendimiz (sas) Hazretleri’nin adı anıldığında duyan her Musluman’ın salavat getirmesi ihmal edilmez bir gorevi, unutulmaz bir vefa borcudur.

O kadar ki, O’nun irşadıyla var oluş hikmetini anlayan her Musluman’ın uzerine bu salavatın omrunde bir keresi farz, sonrakileri vacip, tekrarlarda ise sunnet olduğu bildirilmiş, salavatın terki ise şefaatten mahrumiyete sebeptir, denmiştir.

İyilik gorduğu kimselere iyilik etme minnettarlığı duyan, hatta bir kahvenin kırk yıl hatırını sayan insanlar, ebedi hayatını kurtarmaya vesile olan Resulullah’a da (sas) elbette minnettarlık duyacak, adını duyunca buyuk bir hurmet ve sevgiyle salavat getirecek, boylece gosterdiği bu bağlılıkla da şefaatine nail olacaktır.

Nitekim Ahzab Suresi ayet 56’da Rabbimiz de salavat getirmeyi emretmektedir:

–Şuphesiz Allah ve melekleri Peygambere salat ederler. Ey iman edenler! Siz de O’na tam bir teslimiyetle salat ve selam edin!.

Bu ayetin emri gereği olarak omurde bir defa salavat getirmek farz, sonraları her ilk duyuşta vacip, aynı yerde tekrarlanmalarda ise sunnet olduğu ifade edilmiştir. Anlaşılan odur ki, getirilen salat–u selamdan hem Rabbimiz, hem de melekleri razı olmakta, ayrıca melekler salavat getirenlere de dua etmekteler. Hadis kitaplarında goruyoruz ki, Efendimizin (sas) Cennet’teki makamının yukselmesine sebep olan salavatı okuyan insana melekler, “Allah da senin makamını yukseltsin!” diye dua etmekte, oteki melekler de bu duaya amin demekteler. Salavat getiremeyene ise, “Allah da senin makamını yukseltmesin!” diye tepki gostermekte, oteki melekler de bu tepkiye amin diyerek iştirak etmekteler. Demek ki, Efendimizin (sas) adını duyunca salavat getirenler meleklerin hayır duasını alır, getirmeyenler ise bedduasına maruz kalırlar. Ayrıca, Peygamberimiz (sas) de, adını duyduğu halde salavat getirmeyen vefasız ummetine kırılmakta, bunu da “burnu surtulsun!” sitemiyle dile getirmektedir.

Salavatın ceşidi sayılamayacak kadar coktur. Bunların en meşhurları da namazlarda tahiyyattan sonra okuduğumuz, “Allahumme salli ala Muhammedin ve ala ali Muhammed” ile “Sallallahu aleyhi vesellem” salavatlarıdır. Manaları şoyle ozetlenebilir:

–Rabbimizin rahmeti, meleklerinin istiğfarı ve bizim de selamımız Efendimiz Hazreti Muhammed ve ailesi uzerine olsun.

Bu gibi salavatlar Efendimize has bir dua olduğundan O’na mahsus duayı Rabbimiz reddetmez.

Bu niyetle bizler de ozel dualarımıza redde uğramayan salavatla başlar, salavatla bitirirsek iki makbul dua arasına aldığımız duamızın kabul olacağını umit ederiz.

Okuma ve yazmalarda ise Efendimizin (sas) adı gecince acıkca:

–“Allahumme salli ala Muhammedin ve ala ali Muhammed” yahut da “Sallallahu aleyhi ve sellem” demek en guzeli olduğu gibi, yazanların salavatın baş harfleriyle (asm) yahut da (sas) şeklinde işaretlemeleri de salavatı hatırlatmak demektir. Ancak yazıda bu gibi salavat getirme işaretleri coğalınca okuyanlar bazen zorlanmakta ve maksadının aksine, hurmet icin konan işaretler bazen hurmet zedelenmesine de sebep olmaktadır. Boyle bir hurmet eksilmesine sebep olmaktansa işaretleri azaltıp okuyanın irfanına bırakmakta isabet olsa gerektir.

Efendimize getirilen salavat, gunahının affına sebep denemez. Cunku O’nun boyle bir durumu soz konusu değildir. Makamının yukselmesine vesiledir. O yuzden Efendimizin makamını kimse tahmin ve tespit edememektedir. Cunku her saniye, iyiliğine sebep olduğu ummetinden nehirler gibi salavat duaları akmakta, boylece yukselmenin hic durmayıp kıyamete kadar da devam edeceği anlaşılmaktadır.

Tarihi bir saygı orneği:

Sultan Mahmud Gaznevi, Muhammed adındaki hizmetcisine her defasında cok sevdiği bu Muhammed adıyla hitap ettiği halde bir defa da babasının ismiyle hitap eder. Buna uzulen hizmetci, neden cok sevdiği guzel ismiyle değil de babasının ismiyle cağırdığını sorunca Sultan’dan şu cevabı alır:

–Ben her defa abdestli bulunuyor, o yuce ismi abdestle soyluyordum. Bu defa abdestim yok! O mubarek ismi abdestsiz ağzıma almaktan utandım!

Mubarek ismi duyduğu halde gonlu kıpırdamayan salavat tembellerine ithaf olunur.


Zaman Gazetesi - AHMED ŞAHİN
__________________