كَلَّٓا اِذَا بَلَغَتِ التَّرَاقِيَۙ ﴿٢٦﴾
وَق۪يلَ مَنْ۔ رَاقٍۙ ﴿٢٧﴾
وَظَنَّ اَنَّهُ الْفِرَاقُۙ ﴿٢٨﴾
وَالْتَفَّتِ السَّاقُ بِالسَّاقِۙ ﴿٢٩﴾
اِلٰى رَبِّكَ يَوْمَئِذٍۨ الْمَسَاقُۜ۟ ﴿٣٠﴾

﴾26﴿ Hayır artık cok gec! Can boğaza gelip dayandığında;
﴾27﴿ "Yok mu bir şifacı?" dendiğinde;
﴾28﴿ (Hasta) bunun beklenen ayrılış olduğunu anladığında;
﴾29﴿ Ve bacaklar birbirine dolaştığında;
﴾30﴿ İşte o gun sevkedilen yer sadece rabbinin huzurudur.


*Ey insanoğlu!!*

Oleceğin gun icin telaşlanma! Onca değer verdiğin bedeninin başına neler gelecek diye kaygılanma!
Ne olacak, nasıl olacak diye hic uzulme!
Cunku Musluman kardeşlerin senin icin gerekenleri yapacaklar:

1- Elbiselerini bedeninden cıkaracaklar.

2- Bedenini yıkayıp gusledecekler.

3- Yeni elbisen olan kefeni bedenine giydirecekler.

4- Evinden dışarı cıkaracaklar.

5- Ve yeni evine, kabre goturecekler.

6- Cenaze merasimin icin bircokları işlerini bırakıp gelecekler.

7- Ozel eşyalarını toplayacaklar.
Elbiselerin, canta ve ayakkabıların, ne varsa hepsini secip ayıracaklar; muvaffak olurlarsa onları sadaka olarak fakirlere dağıtacaklar…

Emin ol, sen oldukten sonra kimse işini gucunu bırakıp senin hasretini cekmeyecek. İşler ve ticaret kaldığı yerden devam edecek.

Senin gorevin bir başkasına devredilecek. Malın ve servetin boluşulecek, mirascıların hepsini sahiplenecek.

Sen ise kazandığın o malların hepsinden tek tek hesaba cekileceksin…

Oldukten sonra senden alınacak ilk şey adındır.

O nedenle olduğunde sana “cenaze” derler; kimse seni isminle cağırmaz. Sana namaz kılmak icin geldiklerinde, adını sormaz, “Cenaze nerede?” diye sorarlar.

Omuzlarında taşıdıklarında ve defnettikleri zamanda da adını soylemez, cenazeyi tutun derler…
O hÂlde, dikkatli ol; soy, nesep , milliyet, para ve makam seni aldatmasın…
Sonu izm'le biten hic bir akımında senin işine yarayacağını sanma

Bu dunya ne kadar değersiz, karşılaşacaklarımız ise ne kadar da buyuk ve korkunc !…

Oldukten sonra senin icin uc tur uzuntu olur:

1- Seni biraz tanıyanlar, “Yazık !” derler.

2- Seni daha fazla tanıyan dost ve arkadaşların birkac saat veya en fazla birkac gun uzulur, sonra da şakalarına ve guluşlerine devam ederler.

3- Yokluğunu ve ayrılık acısını derinden hisseden ailen ise birkac hafta, birkac ay veya en fazla bir yıl uzuntunu yaşarlar, sonra da seni kendi hatıralar arşivine atarlar…

İşte bu şekilde senin halk arasındaki oykun son bulur ve guzelliğin, sağlığın, cocukların evin, eşin, malın ve mulkun ne varsa hepsi elinden cıkar ve gercek oykun başlar…
Yani Ahiret hayatın…

Peki, olum icin, kabir icin, ahiret icin ne kadar hazırız. ?

Bu, uzerinde durmamız ve cokca duşunmemiz gereken bir gercektir…
__________________