Derviş Muhammed Hazretleri, Kendilerine “Silsile-i aliyye” denilen buyuk Âlim ve velîlerin yirmincisidir. Doğum tÂrihi bilinmemekte olup, 1562 (H.970) senesinde vefÂt etti.
Bu mubarek zat, rûh ilimlerinde mutehassıs idi. Buyuk Âlim ve kÂmil bir velî olan dayısı KÂdı Muhammed ZÂhid’in derslerinde yetişti. Dayısına talebe olmadan once, on beş sene nefsinin isteklerinden kurtulmak icin mucÂdele etmiş ve insanlardan uzak yaşamıştı. Bir gun ellerini acıp, Âcizliğini ve cÂresizliğini Allahu teÂlÂya yalvararak arz etmişti. Âniden Hızır aleyhisselÂm gelip; “Eğer sabır ve kanÂat istiyorsan, Muhammed ZÂhid’in hizmet ve sohbetine kavuşmakta acele et. O sana sabır ve kanÂati oğretir” buyurdu. Hemen Muhammed ZÂhid’in yuksek huzûruna varıp, orada ilim tahsîl etti. Guzel terbiye gorup, kemÂle geldi. Hocasının vefÂtından sonra yerine gecip, Semerkand’da, doğru yoldan ayrılanlarla ve dîne sonradan sokulan bid’atlerle uğraştı. Bid’atleri yok etti. Cok velî yetiştirdi. Bunların en buyuğu, oğlu HÂce Muhammed İmkenegî’dir.
Derviş Muhammed hazretleri vefatına yakın buyurdu ki:
“Buyuk Ustadımız ŞÃ‚h-ı Nakşibend hazretleri buyurdu ki: Yenilecek bir gıdÂ, bir yiyecek, her ne olursa olsun gaflet icinde, gadabla veya kerÂhatle hazırlansa, tedÂrik edilse, onda hayır ve bereket yoktur. Zîr ona nefs ve şeytan karışmışdır. Boyle bir yiyeceği yiyen kimsede, mutlaka bir cirkin netice meydana gelir...

“LOKMALARINA DİKKAT ET!..”

Gaflete dalmadan yapılan ve Allahu teÂlÂyı duşunerek yenen helÂl ve hÂlis yiyeceklerden hayır meydana gelir. İnsanların hÂlis ve sÂlih ameller işlemeye muvaffak olamamalarının sebebi; yemede ve icmede bu husûsa dikkat etmediklerinden ve ihtiyatsızlıktandır. Her ne hÂl olursa olsun, bilhassa namazda huşû ve hudû hÂlinde bulunmak, zevkle ve gozyaşı dokerek namaz kılabilmek, helÂl lokma yemeye, Allahu teÂlÂyı hÂtırlayarak yemeği pişirmek ve yemeği Allahu teÂlÂnın huzûrunda imiş gibi yemeğe bağlıdır. Tasavvufdaki hÂllerinin kaybolduğunu soyleyen bir talebesine;
-Yediğin lokmaların helÂlden olup olmadığını araştır, buyurmuştur. Talebesi araştırdığında, yemeğini pişirirken ocakta helÂl olup olmadığı şupheli bir parca odun yakmış olduğunu tesbit ederek tovbe etmiştir...”

Alıntı

__________________