KUDRET SEBEBİYLE KALBİN USTUNLUĞU


Marifet yolundaki insanın, en kıymetli cevheri olan kalbde gorunenleri oğrendin. Şimdi de, kudret sebebiyle olan ustunluğunu izah edelim. Zira, o da meleklerin husûsiyetlerindendir. Diğer hayvanlarda yoktur. Bu da şoyledir: Melekler, madde Âlemini emri altında bulundururlarsa, Allahu TeÂl´nın izni ile insanların ihtiyaclarını gordukleri zaman, baharda yağmur getirirler, fırtına koparırlar, hayvanları ana rahminde, bitkileri toprakta şekillendirirler ve suslerler. Bu işlerin her bir ceşidi icin meleklerden bir kısmı vazifelendirilir. İnsanın kalbi de, melek cevheri cinsindendir. Ona da bir kudret, kuvvet verilmiştir. Boylece madde Âleminin bir kısmı ona tÂbidir.

Herkesin hususî Âlemi, kendi bedenidir. Beden de kalbe tÂbidir. Herkes bilir ki, kalb parmakta değildir. İlim ve irade [istek] parmakta değildir. Kalb emredince, parmak hareket eder. Kalbde hışmın goruntusu meydana gelince, yedi azadaki damarlar acılır, kan hucum eder. Bu, yağmura benzemektedir. Şehvetin goruntusu kalbde zahir olunca, bir esinti canlanır ve şehvet Âletine doğru gider. Yemek yemeyi duşununce dilinin altındaki kuvvet hemen yardım icin harekete gecer ve tukuruk bezleri calışır. Boylece yiyeceği, yutacak hÂle gelinceye kadar ıslatır.
Kalbin tasarrufunun bedende cÂri [gecerli] olduğu ve bedenin kalbe tÂbi olduğu gizli değildir. Fakat, bilmek lÂzımdır ki, kalblerin bazısı bazısından ustun ve kuvvetlidir; melek cevherine daha cok benzer. Boylece, onun bedeninin dışındaki maddeler, ona itaat eder. MeselÂ, heybeti bir aslan uzerine duşerse, aslan ona itaat eder, emrine girer, bir hastaya himmet edince, sıhhate kavuşur; bunun gibi vucudu sağlam olan birisine bakarsa, hasta eder, bir kimsenin kendi yanına gelmesini duşunduğu zaman, o kimsenin bÂtınında bir hareket meydana gelir.
Yağmur yağmasını istediği zaman yağmur yağar. Butun bunlar aklî delillerle mumkun ve tecrube ile bilinmektedir. Goz değmesi ve buyu dedikleri şeyler de bu kabildendir. İnsanların, diğer cisimlere te?sir ettiği şeyler kısmındandır. HattÂ, haset edici habis [kotu, pis] bir nefis olur, gayet guzel bir at gorur, o ata haset gozu ile bakar, onun helak olmasını aklından gecirir, o at o anda helak olur. Bahusus hadîs-i şerifte bildirildi: «Goz (nazar) insanı mezara, deveyi tencereye koyar» (1).

O hÂlde, bu da, kalbin şaşılacak kudretlerindendir. Boyle bir hususiyetin [ozellik] kendisinde bulunduğu bir kimse, insanları hak dinine dÂvet edici ise, bu hÂllerine mucize denir. Davet edici değil ise keramet denir. Hayırlı işte bu hÂlleri zuhur ederse, nebi yahut velî denir. Kotu işlerdekine ise buyucu denir. Buyu, keramet ve mucize, insanın kalbindeki kudretin en buyuklerindendir. Evet, aralarında buyuk farklar vardır. Bu kitab bunu acıklamak icin kÂfi değildir.

Selam ve dua ile dostlar.
__________________