Kufur etmek (sovmek) gunah mıdır?

Selamun Aleykum Hocam. Nişanlım aşırı derecede kufur ediyor sinirlendiği zaman. Kufur etmek gunah mı? Eğer gunahsa ayetlerle acıklar mısınız? Ona da okuyup etkilemek istiyorum. Cevabınız icin teşekkur ederim. Allaha emanet olun.

Aleykum Selam Değerli Kardeşimiz;
Kufur etmek gunahtır. İslam dini muhataplarımızla hoş muamele ve diyaloglar icerisinde bulunmamızı emreder.
"Ey îmÂn edenler! Bir topluluk, (başka) bir toplulukla alay etmesin; olur ki (onlar), kendilerinden daha hayırlı olabilirler! Birtakım kadınlar da (başka) kadınlarla (alay etmesinler)! Belki (onlar da) kendilerinden daha hayırlıdırlar. Kendinizi (birbirinizi) de ayıplamayın ve birbirinizi (kotu) lÂkablar ile cağırmayın! Îmandan sonra fÂsıklık ismi (gunahla anılmak), ne kotudur! Artık kim (bu kotu amelinden vazgecerek) tevbe etmezse, işte onlar zÂlimlerin ta kendileridir!" (Hucurat, 11)
İbn Abbas, HucurÂt suresinin 11. ayetini izah ederken "Bir kısmınız bir kısmınıza dil uzatmasın. Muhakkak Allah, cirkin soz kacıranı, kasden cirkin soz soylemeye yelteneni sevmez" demiştir. (Edebu'l-Mufred, I, 344)
Kotu sozlu olmak muminlik sıfatıyla bağdaşmaz.
İbnu Mes'ud (ra) anlatıyor: "Resulullah (asm) buyurdular ki:
"Mu'min ne ta'n edici, ne lanet edici, ne kaba ve cirkin sozlu, ne de hayasızdır." (Tirmizî, Birr 48, (1978)
Şarihler, mu'mine yakıştırılamayan bu vasıflara yer veren insanın tekfir edilmeyeceğini belirtirler. Bu maksatla mu'min kelimesini "kÂmil mu'min" diye kayıtlarlar. Şu halde kotu soz sarfetme alışkanlığı olan insan imanını kaybetmez ise de imandaki kemali kaybeder. Mu'min kişinin, şahsî planda hadisi mutlak ifadesiyle anlayıp "ağzımdan cıkan kotu soz imanımı tehlikeye atıyor" diyerek kotu soz sarf etmekten kacınması gerekir. Kulluk ve Fahr-ı KÂinat'a ummetlik edebi bunu gerektirir. Fakat kotu soz sarfeden kimseleri tekfire yeltenmemek gerektiği de bilinmelidir. (Kutub-i Sitte)
"Her kim de bir mu'mine la'net ederse, bu da onu oldurmek gibi(gunÂh)dir. Her kim de bir mu'mine kufur isnÂd ederse, bu da onu oldurmek gibi(gunah)dır." (Buhari)
Dilinden laneti duşurmeyenler şefaat hakkını elde edemezler.
Ebu'd-Derda (ra) anlatıyor: "Resulullah (asm) buyurdular ki:
"Laneti cok yapanlar kıyamet gunu şefaatci olamazlar, şehid de olamazlar." [Muslim, Birr 85, (2598); Ebu Davud, Edeb 53, (4907).]
Bu hadiste, kıyamet gunu mu'minler muhtac olanlara şefaatte bulunurlarken, dilinden laneti duşurmeyen kimselerin bu şerefe eremeyecekleri, dolayısıyla yakınlarına şefaat edemeyecekleri belirtilmektedir.
Buyuk gunahların en buyuğu bir kimsenin anne babasına sovmektir.
Abdullah ibn Amr (ra) şoyle demiştir: Resûlullah (asm):
"Buyuk gunÂhların en buyuğunden birisi, kişinin anasına babasına la'net etmesidir" buyurdu.
Kendisine orada bulunanlar tarafından:
"YÂ Resûlallah! İnsan anasına babasına nasıl la'net eder?" denildi.
Resûlullah:
"O kimse birisinin babasına sover, o da karşılık olarak onun babasına sover; yine o kişi birisinin anasına sover, o da karşılık olarak onun anasına sover" buyurdu. (Buhari)
Peygamber Efendimiz (asm) kotu soz soylemeyi yasaklamıştır.
Resulullah (asm) kotu sozlu olmayı mu'minlik vasfıyla bağdaştırmıyor. Mu'minin hangi ceşidi olursa olsun, kotu sozu ağzına almamasını emrediyor. Hayatının her anından, her anında yaptığı her fiilinden hesap vereceği bildirilen insanın ahirette hesabını zor vereceği amellerden olduğu icin midir, kalplerde ve ruhlarda actığı yaranın, kılıncınkinden, kurşununkinden daha derin olmasından mıdır, her ne ise "Allah'a ve ahirete inanan kimsenin hayır konuşması veya sukut etmesi" tavsiye edilmiştir hadislerde. (Kutub-i Sitte)
Semure İbnu Cundub (ra) anlatıyor: "Resulullah (asm) buyurdular ki:
"Birbirinize, Allah'ın laneti, Allah'ın gadabı ve cehennem temennisiyle bedduada bulunmayın." (Ebu Davud, Edeb 53, (4906); Tirmizî, Birr 48, (1977)
Hz. Ebu Hureyre (ra) anlatıyor: "Resulullah'a: "Ey Allah'ın Resulu! Muşriklere beddua et, onları lanetle!" denilmişti. Şu cevabı verdi:
"Ben rahmet olarak gonderildim, lanetleyici olarak değil!" (Muslim, Birr 87, (2597)
Musluman, elinden ve dilinden zarar gorulmeyen insandır; başkalarına dil uzatmak Muslumana yakışmaz.
İnsanlara karşı iyi muamele ve guzel soz soyleme İslÂm'ın prensiplerindendir. Firavun'u hak din'e davet icin giden Hz. Musa ve Harun'a (as) Allah; "O'na yumuşak şoyle, konuşun..." (TÂhÂ, 20/44) emrini vererek kÂfire yapılan tebliğin yumuşak ve guzel soz ile yapılması gereğini ifade etmiştir.
Sozlerin en guzeli, insanları hakk'a, doğruya, olgunluğa, insanca yaşamaya sevk eden Allah'ın kelÂmıdır: "Allah, sozun en guzelini, birbirine benzer, ikişerli bir kitap halinde indirdi..." (ez-Zumrut, 39/23).
Sozlerin en guzeli olan Allah kelÂmını ummetine tebliğ eden Hz. Peygamber (asm) de bircok hadislerinde, insanlara karşı guzel soz soylemeyi emir ve tavsiye etmiş; bizzat kendisi de hayatı boyunca kaba sozden sakınmış; şahsına hakaret eden insanlara bile; "Allah'ım; onlara hidayet et, cunku onlar gerceği bilmiyorlar" diyerek duada bulunmuş ve rıfk ile muamele etmiştir. O'nun bu yuksek ahlÂkı, gun gelmiş, duşmanlarının bile sevgi ile etrafında imanla toplanmalarına vesile olmuştu. Yahudilerden bir grup Hz. Peygamber'e (asm) gelip, guya selÂm veriyormuş edasıyla "EssÂmu Aleykum=Olum uzerinize olsun" deyince, yanında bulunan Hz. Âişe dayanamayarak, "olum sizin uzerinize olsun, Allah size lÂnet etsin, Allah size gazap etsin" diye cevap verince Hz. Peygamber (asm), "Yavaş ol Âişe! Yumuşak hareket et; sert hareketten ve cirkin sozden sakın" buyurmuştur. CÂbir İbn Abdullah, Hz. Peygamber'in (asm) "Kotu soz ve harekette bulunanla kendini kotu soz ve hareketlere zorlayanı ve carşılarda bağırıp cağıranı Allah sevmez" buyurduğunu rivayet eder. Musluman, elinden ve dilinden zarar gorulmeyen insandır; başkalarına dil uzatmak, lÂnet etmek, kotu iş yapmak ve kotu soz soylemek, muslumana yakışmayan hallerdir. Muminin en duşuk ahlÂklısı, kotu sozlu olanıdır. (Şamil İslam Ansiklopedisi)
Cenab-ı Hak insanlara guzel konuşmayı emretmiş, ofkesini yenenleri ovmuştur.
"...insanlara guzellikle soyleyin..." (Bakara, 83)
"İşte size verilen herhangi bir şey, ancak dunya hayÂtının menfaatidir. Allah katında bulunanlar ise, îmÂn edip Rablerine tevekkul edenler icin daha hayırlı ve daha devamlıdır. Hem onlar ki, gunahın buyuklerinden ve fuhşiyÂttan kacınırlar; onlar ofkelendikleri zaman da (kusurları) bağışlarlar." (Şura, 36-37)
"Onlar ki, bollukta ve darlıkta (mallarını Allah yolunda) sarf ederler, (kızdıkları zaman) ofkelerini yenerler ve insanları affederler. Allah ise, iyilik yapanları sever." (Al-i İmran, 134)
Ofke anında kişi şeytandan Allah'a sığınmalıdır.
Adiyy ibn Sabit tahdîs edip şoyle dedi: Ben Peygamber'in sahÂbîlerinden bir adam olan Suleyman ibn Surad'dan (ra) işittim, şoyle dedi:
Peygamber'in yanında iki kişi birbirine sovdu. Bunlardan biri ofkelendi ve ofkesi o kadar şiddetlendi ki, yuzu şişti ve rengi değişti. Bunun uzerine Peygamber (asm):
"Ben bir kelime bilmekteyim ki, eğer şu adam o kelimeyi soylerse, kendisinde bulunan ofke hÂli muhakkak gider (o kelime Eûzu biflÂ-himine 'ş-şeytÂni'r-racîm)" buyurdu.
Orada bulunanlardan biri Peygamber'in bu sozunu o ofkeli kişiye gidip haber verdi de:
"ŞeytÂndan Allah'a sığın!" dedi. O kişi de:
"Bende şiddetli bir hastalık mı var? Ben deli miyim sanıyorsun? Haydi kendi işine git!" dedi. (Buhari)
Asıl pehlivan ofkenelendiği sırada nefsine hakim olan kimsedir.
Bize İmÂm MÂlik, İbn ŞihÂb'dan; o da Saîd ibnu'l-Museyyeb'den; o da Ebû Hureyre'den (ra) tahdîs etti ki, Resûlullah (asm) şoyle buyurmuştur:
"Cok kuvvetli pehlivan, bircok gureşcileri yere serip gÂlib olan değildir. Asıl kuvvetli pehlivan, ofkelendiği sırada nefsine mÂlik (ve irÂdesine hÂkim) olan kimsedir." (Buhari)
Allah'a emanet olunuz

Kaynak: https://m.sorusorcevapbul.com/soru-c...ek-gunah-midir
__________________