CÂfer bin SuleymÂn DÂbiî hazretleri Tebe-i TÂbiîndendir. Sekizinci asırda vefÂt etti. Sohbetleriyle insanların hak yola kavuşmalarına vesîle ve sebep oldu. Hadîs-i şerîf rivÂyet etti.
CÂfer bin SuleymÂn, MÂlik bin DînÂr hazretlerinden naklederek buyurdu ki:
“Allahu teÂl kalplere ve bedenlere ceşitli musîbetler verir. Bunlar, rızık darlığı, ibÂdetlerde gevşekliktir. Bunlardan daha şiddetlisi kalbin katılığıdır.” “BÂzı kitaplarda okudum; kıyÂmet gununde kotu amelli coban huzûr-ı ilÂhîye getirilir. O cobana, ey kotu iş işleyen coban! Sut ictin, et yedin, kaybedilmiş mallara sÂhip cıkmadın, kırılmış olanları sarmadın, guttuğun hayvanların hakkını tam olarak gozetmedin. Bugun senden onlar icin intikam alıyorum, buyurulur, yazılıydı.”
“Muminlerin goğusleri, kalpleri hayırlı guzel işler sebebiyle kaynar, coşar. FÂcir kimselerin goğusleri de kotu işler yuzunden coşar. Allahu teÂl sizin kalbinizden gecenlere, niyetlerinize bakar. Niyetlerinize dikkat ediniz ki, Allahu teÂl size merhamet etsin.”
SÂbit el-BenÂnî’den naklederek buyurdu ki:
“Bize ulaştı ki, Allahu teÂl CebrÂil aleyhisselÂma; ‘Filan kulumun ağzının tatlılığını al’ buyurdu. CebrÂil aleyhisselÂm o kulun ağzının tadını aldı. O kimse şaşkın, mahzûn ve uzuntulu bir hÂlde sabretti. Allahu teÂl CebrÂil aleyhisselÂma buyurdu ki: Ey CebrÂil! O kulumu imtihÂn ettim. Onu sabırlı ve sÂdık buldum. Ona fazlasıyla karşılık vereceğim.”
CÂfer bin SuleymÂn hazretlerinin rivÂyet ettiği bÂzı hadîs-i şerîfler:

KORKU İLE UMİT ARASINDA...
“Rabbiniz Rahîm’dir. Kim bir iyiliği yapmaya niyet eder, onu yapmazsa onun icin bir sevap yazılır. Eğer niyet ettiği o iyiliği yaparsa, on mislinden yedi yuz misline kadar cok sevap yazılır. Bir kimse bir kotuluk yapmaya niyet eder ve onu yapmazsa onun icin bir sevap yazılır. Eğer niyet ettiği kotuluğu işlerse ona ya bir gunah yazılır veya silinir.”
Peygamber efendimiz olum hÂlindeki bir kimseyi ziyÂret etti ve; “Kendini nasıl buluyorsun?” buyurdu. O kimse; “Kendimi korku ile umid arasında goruyorum” dedi. Resûlullah sallallahu aleyhi ve sellem buyurdu ki: “Allahu teÂl bir kalpte korku ve umidi bir arada bulundurmaz. Eğer bir kimsenin kalbinde korku ve umidi bir arada bulundurursa, onu umid ettiklerine kavuşturur, korktuklarından da emin eyler.”


Alıntı

__________________