Ramazan ayı maddî ve manevî bircok guzelliklerin bir arada yaşandığı, guzel duygu ve hissiyatın one cıktığı mubÂrek bir aydır.
Rahmet, bereket ve mağfiret ayı olan Ramazan ayı dinî acıdan taşıdığı onemle birlikte mu’minler arasında sosyal acıdan da yardımlaşma ve dayanışmanın en yuksek olduğu aydır.

Bediuzzaman Hazretleri, Orucun sosyal ve ictimaî hayata verdiği onemi hakkında şoyle buyurur:

“Oruc, hayat-ı ictimaîye-i insaniyeye baktığı cihetle cok hikmetlerinden bir hikmeti şudur ki: İnsanlar maişet cihetinde muhtelif bir surette hÂlk edilmişler. CenÂb-ı Hak, o ihtilÂfa binaen, zenginleri fukaraların muavenetine dÂvet ediyor. HÂlbuki zenginler fukaranın acınacak acı hÂllerini ve aclıklarını, oructaki aclıkla tam hissedebilirler. Eğer oruc olmazsa, nefisperest cok zenginler bulunabilir ki, aclık ve fakirlik ne kadar elîm ve onların şefkate ne kadar muhtac olduğunu idrak edemez.

CenÂb-ı Allah (cc) bu dar-ı dunyada gecim cihetiyle kimi insanları zenginlikle, kimini de fakirlikle imtihana tabi tutar. Zengin mu’minler ibadetle birlikte muhtac ve fakir insanlara şefkat elini uzatmakla mukelleftirler. İnsanlara hatta butun varlıklara acımayanın, Allah’ın rızasını kazanması da mumkun değildir.

“Ben fakir insan bulamıyorum ki bir sadaka vereyim” diyerek, herkesi zengin zanneden, kimseye yardım elini uzatmayan zenginler vardır. Oysa, herkes kendinden bir cihette daha fakiri bulabilir.

“Ben fakir goremiyorum” diyenler, coplerden ekmek toplayanlara, bir kap yemek icin sosyal yardımlaşma vakfı onunde bekleyenlere, iş umudu ile gurbete gidip, iş bulamayıp sokaklarda, otobus terminallerinde sabahlayanlara bir baksalar, her halde memlekette fakir var mı, yok mu? O zaman gorecekler.

Feyzini, insanlara rahmet olarak gonderen Hazret-i Muhammed’den (asm) alan ikinci Halife Hz. Omer (ra) yiyeceği olmayan ac bir aile icin sırtına aldığı un torbası, insanlığa yardımlaşma ve dayanışmanın onemine ne guzel ornektir.

Zengin zekÂtını verdiği zaman, fakire karşı bir merhamet besler, fakirde de zengine karşı bir hurmet duygusu uyanır. Boylece toplumda karşılıklı sevgi ve saygı sağlanır. Fertler mutlu, toplum da huzurlu olur; yoksa zengin, “ben tok olayım da, başkası aclığından olurse olsun, bana ne!” derse o zaman fakir de; zengine karşı kin ve adavet besler, zengini duşman gorur, hatta asayişi bozmaya kalkar, memleket dahi huzursuz olur. HulÂsa sosyal adÂletin garantisi ve huzurun temini icin, zekÂt en guzel vasıtadır.

http://www.yeniasya.com.tr/rustem-ga...e-zekat_434722
__________________