Hapishanede “bir muhavere-i lÂtîfe” munasebetiyle (2)

Butun sebepler toplansa, bir sineği halk edemezler

Evet, Kur’Ân-ı Hakîm’in “Y eyyuhe’n-nÂsu duribe meselun… (il Âhir)” [Hac Sûresi: 73.] yani, “CenÂb-ı Haktan başka, butun esbab ve ulûhiyetleri ehl-i dalÂlet tarafından dÂv edilen Âliheler ictima etse, bir sineği halk edemezler. Yani, sineğin hilkati oyle bir mu’cize-i Rabbaniyedir ve bir Âyet-i tekviniyedir ki, butun esbab toplansa, onun mislini yapamazlar, o Âyet-i Rabbaniyeye muaraza edemezler, taklidini yapamazlar” mealindeki Âyetine ehemmiyetli bir mevzu teşkil eden ve Nemrut’u mağlûp eden ve Hazret-i Mûsa (as) onların tacizlerine karşı muştekiyÂne “Y Rab, bu muacciz mahlûkları ne icin bu kadar coğaltmışsın?” deyince, ilhamen cevap gelmiş ki: “Sen bir defa sineklere itiraz ettin. Bu sinekler cok defa sual ediyorlar ki: ‘Y Rab, bu koca kafalı beşer Seni yalnız bir lisan ile zikrediyor. Bazı da gaflet ediyor. Eğer yalnız kafasından bizleri halk etseydin, binler lisan ile Sana zikredecek bizim gibi mahlûklar olurlardı’” diye, Hazret-i Mûsa’nın (as) şekvasına bin itiraz kuvvetinde hikmet-i hilkatini mudafaa eden sineğin; hem gayet nezafetperver, her vakit abdest alır gibi yuzunu, gozunu, kanatlarını temizleyen bu taifenin elbette muhim bir vazifesi vardır. Hikmet-i beşeriyenin nazarı kàsırdır; daha o vazifeyi ihata edememiş.

Lem’alar, Yirmi Sekizinci Lem’a, s. 420
__________________