Hapsimizle muhtac olanlar Risale-i Nur’u bulur, imanları kurtulur

(Dunden devam)

Evet, inayet-i İlÂhiye, ihtiyarlığıma merhameten, kuvvetli ve gizli duşmanı bulunmayan gencliğime mahsus olan mağaralarımı, hapishanenin tecrid-i munferid menzillerine cevirmesinde uc hikmet ve hizmet-i Nuriyeye uc ehemmiyetli faydası var:

Birinci hikmet ve fayda: Nur Talebelerinin bu zamanda toplanmaları, zararsız olarak, medrese-i Yusufiyede olur. Ve birbirini gorup sohbet etmek, haricte masraflı ve şupheli olur. Hatta benimle goruşmek icin bazıları kırk elli lirayı sarf ederek gelip, ya yirmi dakika veya hic goruşmeden doner, giderdi. Ben bazı kardeşlerimi yakından gormek icin hapsin zahmetini severek kabul ederdim. Demek hapis bizim icin bir nimettir, bir rahmettir.

İkinci hikmet ve fayda: Bu zamanda Nurlarla hizmet-i imaniye, her tarafta ilÂnatla ve muhtac olanların nazar-ı dikkatlerini celb etmekle olur. İşte, hapsimizle, Nurlara nazar-ı dikkat celb olunur, bir ilÂnat hukmune gecer. En ziyade muannid veya muhtac olanlar onu bulur, imanını kurtarır ve inadı kırılır, tehlikeden kurtulur ve Nurun dershanesi genişlenir.

Ucuncu hikmet ve fayda: Hapse giren Nur Talebeleri birbirinin hallerinden, seciyelerinden, ihlÂs ve fedakÂrlıklarından ders almalarıyla beraber, Nurlar hizmetinde dunyevî menfaatleri daha aramazlar.

Evet, medrese-i Yusufiyede, cok emarelerle, her sıkıntı ve zahmetin on, belki yuz misli maddî ve manevî faydalar ve guzel neticeler ve imana geniş ve halis hizmetler, gozleriyle gorduklerinden, tam ihlÂsa muvaffak olurlar, daha cuz’î ve hususî menfaatlere tenezzul etmezler.

Lem’alar, Yirmi Altıncı Lem’a, On Altıncı Rica, s. 400
__________________