FİKR-İ MİLLİYETİ MENFÎ ŞEKİLDE UYANDIRIYORLAR

Ucuncu Mesele

Fikr-i milliyet şu asırda cok ileri gitmiş. Hususan dessas Avrupa zalimleri, bunu İslÂmlar icinde menfî bir surette uyandırıyorlar; t ki parcalayıp onları yutsunlar.

Hem, fikr-i milliyette bir zevk-i nefsanî var, gafletkÂrÂne bir lezzet var, şeametli bir kuvvet var. Onun icin, şu zamanda hayat-ı ictimaiye ile meşgul olanlara “Fikr-i milliyeti bırakınız” denilmez.

Fakat, fikr-i milliyet iki kısımdır. Bir kısmı menfîdir, şeametlidir, zararlıdır; başkasını yutmakla beslenir, diğerlerine adavetle devam eder, muteyakkız davranır. Şu ise, muhasamet ve keşmekeşe sebeptir. Onun icindir ki, hadis-i şerifte ferman etmiş: “El-İslÂmiyyetu cebbeti’l-asabiyyete’l-cÂhiliyyeh” [İslÂm, Cahiliyetten kalma ırkcılık ve kabileciliği kaldırmıştır.] Ve Kur’Ân da ferman etmiş: “KÂfirler kalplerine Cahiliyet taassubundan ibaret olan o gayreti yerleştirdiklerinde, Allah, Resulunun ve mu’minlerin uzerine sukûnet ve emniyetini indirdi ve onlara takvada ve sozlerine bağlılıkta sebat verdi. Zaten onlar buna lÂyık ve ehil kimselerdi. Allah ise her şeyi hakkıyla bilir. (Fetih Suresi: 26.)”

İşte şu hadis-i şerif, şu ayet-i kerîme, kat’î bir surette menfî bir milliyeti ve fikr-i unsuriyeti kabul etmiyorlar. Cunku, musbet ve mukaddes İslÂmiyet milliyeti ona ihtiyac bırakmıyor.

Evet, acaba hangi unsur var ki, uc yuz elli milyon vardır? Ve o İslÂmiyet yerine o unsuriyet fikri, fikir sahibine o kadar kardeşleri, hem ebedî kardeşleri kazandırsın?

Evet, menfî milliyetin tarihce pek cok zararları gorulmuş. Ezcumle, Emevîler, bir parca fikr-i milliyeti siyasetlerine karıştırdıkları icin, hem Âlem-i İslÂm’ı kusturduler, hem kendileri de cok felÂketler cektiler.

Mektubat, Yirmi Altıncı Mektub, s. 376

LÛ*GAT*CE:

adavet: duşmanlık.

dessas: hileci, entrikacı, aldatıcı.

fikr-i milliyet: milliyet fikri, milliyetcilik fikri.

fikr-i unsuriyet: ırkcılık fikri.

menfî: olumsuz.

muhasamet: karşılıklı husumet, duşmanlık.

muteyakkız: uyanık.

şeametli: uğursuz.

***
__________________