Sekizinci Nukte’den:

(…) Evet, Şeriat-ı Muhammediye ve Sunnet-i Ahmediyede hicbir mesele yoktur ki, muteaddit hikmetleri bulunmasın. Bu fakir, butun kusur ve aczimle beraber bunu iddia ediyorum ve bu dÂvÂnın ispatına da hazırım. Hem şimdiye kadar yazılan yetmiş seksen Risale-i Nuriye, Sunnet-i Ahmediyenin ve Şeriat-ı Muhammediye’nin (asm) meseleleri ne kadar hikmetli ve hakikatli olduğuna yetmiş seksen şahid-i sadık hukmune gecmiştir. Eğer bu mevzua dair iktidar olsa, yazılsa, yetmiş değil, belki yedi bin risale, o hikmetleri bitiremeyecek.

Hem ben şahsımda bilmuşahede ve zevken, belki bin tecrubatım var ki, mesail-i Şeriatla Sunnet-i Seniyye dusturları, emraz-ı ruhaniyede ve akliyede ve kalbiyede, hususan emraz-ı ictimaiyede gayet nÂfi’ birer devadır bildiğimi ve onların yerini başka felsefî ve hikmetli meseleler tutamadığını, bilmuşahede kendim hissettiğimi ve başkalarına da bir derece risalelerde ihsas ettiğimi ilÂn ediyorum. Bu dÂvÂmda tereddut edenler, Risale-i Nur eczalarına muracaat edip baksınlar.

İşte boyle bir zatın Sunnet-i Seniyyesi’ne elden geldiği kadar ittibaa calışmak ne kadar kÂrlı ve hayat-ı ebediye icin ne kadar saadetli ve hayat-ı dunyeviye icin ne kadar menfaatli olduğu kıyas edilsin.

Lem’alar, On Birinci Soz, s. 134

LÛ*GAT*CE:

emraz-ı ictimaiye: Sosyal hastalıklar, toplumsal yaralar.

emraz-ı ruhaniye ve akliye ve kalbiye: Ruh, akıl ve kalp hastalıkları.

mesÂil-i Şeriat: Şeriatın meseleleri.

nÂfi’: Menfaatli, faydalı.

***
__________________