On Dorduncu Sozun Zeyli

[“• Ne zaman ki yer mudhiş bir sarsıntıyla sarsılır. • Ve yeryuzu butun ağırlıklarını dışarı cıkarır. • Ve insan ‘Ne oluyor buna?’ der. • O gun yeryuzu, uzerinde herkesin ne iş yaptığını haber verir. • Cunku Rabbin ona konuşmasını emretmiştir. (il Âhir)” (Zilzal Suresi: 1-5.)]

Şu sure kat’iyen ifade ediyor ki, kure-i arz, hareket ve zelzelesinde vahiy ve ilhama mazhar olarak emir tahtında depreniyor, bazen de titriyor.

Manevî ve ehemmiyetli bir cÂnibden, şimdiki zelzele munasebetiyle altı yedi cuz’î suÂle karşı, yine manevî ihtar yardımıyla cevapları kalbe geldi. Tafsilen yazmak kac defa niyet ettimse de, izin verilmedi. Yalnız icmalen, kısacık yazılacak.

Birinci suÂl: Bu buyuk zelzelenin maddî musibetinden daha elîm, manevî bir musibeti olarak, şu zelzelenin devamından gelen korku ve me’yusiyet, ekser halkın ekser memlekette gece istirahatini selb ederek, dehşetli bir azap vermesi nedendir?

Yine manevî cevap: Şoyle denildi ki: Ramazan-ı Şerifin teravih vaktinde, kemÂl-i neş’e ve surur ile, sarhoşcasına, gayet heveskÂrÂne şarkıları ve bazen kızların sesleriyle, radyo ağzıyla bu mubarek merkez-i İslÂmiyet’in her koşesinde cÂzibedarÂne işittirilmesi, bu korku azabını netice verdi.

İkinci suÂl: Nicin gÂvurların memleketlerinde, bu semavî tokat, başlarına gelmiyor; bu bîcare Muslumanlara iniyor?

Elcevap: Buyuk hatalar ve cinayetler, tehir ile buyuk merkezlerde ve kucucuk cinayetler, tacil ile kucuk merkezlerde verildiği gibi; muhim bir hikmete binaen, ehl-i kufrun cinayetlerinin kısm-ı a’zamı, mahkeme-i kubra-i haşre tehir edilerek, ehl-i imanın hataları, kısmen bu dunyada cezası verilir.(HÂŞİYE)

HÂŞİYE: Hem, Rus gibi olanlar, mensuh ve tahrif edilmiş bir dinî terk etmekle, hak ve ebedî ve kabil-i nesih olmayan bir dine ihanet etmek derecesinde gayretullaha dokunmadığından, zemin şimdilik onları bırakıp, bunlara hiddet ediyor.

Sozler, s. 198

LÛ*GAT*CE:

emir tahtında: emir altında.

Kure-i arz: dunya.

mahkeme-i kubra-i haşre: oldukten sonra dirilip mahşer meydanında toplanıldığında kurulacak buyuk mahkeme.

mensuh: nesholmuş, sonradan gelen bir hukum ile hukmu ortadan kaldırılmış olan.

me’yusiyet: umitsizlik.

selb etmek: kaldırmak.

zelzele: deprem.

***
__________________