“Hayır, Allah’ın sectiğindedir”

Aziz, Sıddık Kardeşlerim!

EvvelÂ: “El-hayru fî ma’htÂrahullah” [Hayır, Allah’ın sectiğindedir] sırrıyla, inşaallah, mahkememizin tehirinde ve tahliye olan kardeşlerimizin yine mahkeme gununde burada bulunmalarında buyuk hayırlar var.

Evet, Risale-i Nur’un meselesi Âlem-i İslÂm’da, hususan bu memlekette kullî bir ehemmiyeti bulunduğundan, boyle heyecanlı toplamalar ile umumun nazar-ı dikkatini Nur hakikatlerine celb etmek lÂzımdır ki, umidimizin ve ihtiyatımızın ve gizlememizin ve muarızların kucultmelerinin fevkinde ve ihtiyÂrımızın haricinde, boyle şaşaa ile, Risale-i Nur kendi derslerini dost ve duşmana aşikÂren veriyor, en mahrem sırlarını en namahremlere cekinmeyerek gosteriyor. Madem hakikat budur; biz kucucuk sıkıntılarımızı kinin gibi bir acı ilÂc bilip, sabır ve şukretmeliyiz, “YÂ Hû! Bu da gecer” demeliyiz.

Saniyen: Bu medrese-i Yusufiyenin nÂzırına yazdım: Ben Rusya’da esir iken, en evvel, Bolşevizmin fırtınası, hapishanelerden başladığı gibi, Fransız İhtilÂl-i Kebîri dahi en evvel hapishanelerden ve tarihlerde serseri namıyla yÂd edilen mahpuslardan cıkmasına binaen; biz Nur Şakirdleri, hem Eskişehir, hem Denizli, hem burada, mumkun oldukca mahpusların ıslahına calıştık. Eskişehir ve Denizli’de tam faydası goruldu. Burada daha ziyade fayda olacak ki, bu nazik zaman ve zeminde Nurun dersleriyle gecen fırtınacık (HAŞİYE) yuzden bire indi. Yoksa ihtilÂftan, boyle hÂdiselerden istifade eden ve fırsat bekleyen hÂricî muzır cereyanlar, o baruta ateş atıp bir yangın cıkacaktı.

HÂŞİYE: Bu fırtına ise: Afyon hapsinde bir isyan cıktı, hicbir Nur Talebesi karışmadı.

Said Nursî

ŞuÂlar, On Dorduncu Şu (Afyon Hapsi mektupları), s. 528
__________________