Vehbi Koc olmeden evvel oğlu Rahmi'yi cağırıp, "Beni mezara mutlaka

>coraplarımla gomeceksiniz, yoksa hakkımı helal etmem" diye vasiyet
>etmiş ve bi de mektup vermiş. "Bu mektubu ben oldukten sonra ilk
>başın sıkıştığında acarsın" demiş.
>Gun gelmiş Vehbi Koc Hakkın rahmetine kavuşmuş. Oğlu, vasiyeti
>gereği babasını coraplarıyla gommek istemiş. Fakat camiinin imamı
>bunu kabul etmemiş, "İlle de coraplar cıkacak, yoksa namazı
>kıldırmam" demiş. Başka bi imam getirmişler ama nafile, "Dinimize
>ters" diyerek o da kabul etmemiş. Başka bi hoca daha. Yok. O da
>kabul etmemiş.
>
>Rahmi Koc caresizlikten kıvranıyomuş. Duşunmuş taşınmış ama bi cozum
>bulamamış. Birden aklına, babasının "ilk başın sıkıştığında acarsın"
>dediği mektup gelmiş. Rahmi Bey hemmen mektubu bulup heyecanla
>acmış. Mektupta aynen şoyle yazıyormuş: "Gordun mu oğlum Rahmi! Ben
>ki Turkiye'nin en zengin adamıyım. Ama mezara bir corap dahi
>goturemedim. Eee, hani nerede benim zenginliğim?
__________________