Osmanlı doneminde İstanbul’da yaşamış evliyanın en meşhurlarından biri de UftÂde hazretleridir. İlim ve irfan sahibi olup aynı zamanda kerametleriyle de tanınan UftÂde hazretleri bir gun talebeleriyle kıra gider...

Bir pınar başında oturup sohbete başladılar. Vakit ilerlemişti. Talebelerin bÂzıları acıktıklarından;
“Hocamız musÂade etse de bir yemek yesek.” diye gonullerinden gecirdiler. Onların bu duşuncelerini anlayan UftÂde; “Y Rabbî! Bu talebelerime bir sini yemek ihsÂn eyle!” diyerek icinden du etti. O anda ortaya, getireni gorunmeyen bir sini yemek kondu. UftÂde, talebelerine;

“Haydi evlÂtlarım, yemeklerimizi yiyelim.” buyurdu. Besmele cekilerek yemek yendikten sonra, sini Âniden kayboldu. İleri gelen talebelerinden KemÂl Dede; “Sini, suyun icine girdi!” diyerek sininin peşinden suya girmeye başladı. UftÂde; “Suyun icine sakın girme!” diyene kadar, KemÂl Dede suyun icinde eli kılıclı iki kişinin kendisine doğru hucûm ettiğini gordu. Hızla sudan cıkarak hocasının yanına koştu. HÂdiseyi gorenler şaşırıp kaldılar.




alıntıdır.....
__________________