Hasan-ı Basrî (k.s.) hazretlerinin talebelerinden Habîb-i Acemî (k.s.) hazretleri, onceleri cok zengin birisi idi. Tefecilik yapar, faizle para verirdi. Bir gun evinde, tam yemek yiyeceği sırada kapıya bir dilenci geldi ve 'Allah rızÂsı icin bir sadaka' dedi. Habîb, onun yuzune kapıyı kapattı, o fakiri mahzun bir halde geri cevirdi. Sofraya donduğunde kabın icindeki yemeğin kana donduğunu gordu! Bu hÂdise karşısında dehşete duştu! Kendisini bir korku sardı! Yerinde duramaz hÂle geldi!..

Bir cuma gunu, Hasan-ı Basrî hazretlerinin evinin yolunu tuttu. Yolda giderken, oyun oynayan cocuklar, Habîb-i Acemî'yi gorunce, aralarında;

- Kacın, kacın! Tefeci Habîb geliyor! Ayağından kalkan toz, bize de gelir ve biz de onun gibi bedbaht oluruz, diyerek kacıştılar.

Cocukların bu sozleri, ona cok ağır geldi.

Hasan-ı Basrî hazretlerinin meclisine varıp elini optu. Huzurunda tevbekÂr oldu. O da Habîb'i talebeliğe kabul etti.

Oradan ayrılıp evine donerken, kendisine borcu olanlar onu gorunce, alacaklarını talep eder korkusu ile kacışmak istediler. Habîb-i Acemî bu vaziyeti anlayınca,

- Kacmayın, bugun asıl benim sizden kacmam lÂzım, dedi. Ve kimden ne alacağı varsa, hepsini bağışladığını îlan etti.

Cocukların yanından gecerken, cocuklar bu sefer birbirlerine,
- Kacın, kacın! TevbekÂr Habîb geliyor. Uzerine bizden toz bulaşmasın. Bulaşırsa, bizler AllÂh'a Âsî olmuş oluruz... diyerek kacıştılar. Habîb, bu sozleri duyunca cok duygulandı. Yureği sızlayarak,

'YÂ Rabbbî! Sana sonsuz hamd u senÂlar olsun ki, bir tevbemle ismimi kotuler arasından cıkarıp iyiler arasına kaydeyledin' diyerek AllÂh'a iltica etti.


Fazilet Takvimi, 2000, Ocak
__________________