İFFET NUMUNESİ MERYEM
Hazreti Meryem'in babası İmran olup Suleyman aleyhisselÂm neslindendir. Anasının adı da Hanne'dir. Hanne'nin kız kardeşi IşÃ‚ da Zekeriyya aleyhisselÂmın zevcesi ve Hazreti Yahya'nın annesidir.

Meryem'in babası Imran henuz Meryem, ana karnında iken vefat ettiği icin, anası Hanne, doğuracağı cocuğunu Beyt-i Makdis'e hizmetci yapacağını nezretmişti. Bu itibarla Meryem Beyt-i Makdis'in imÂmı ve kendisinin en yakın akrabası olan Hazreti Zekeriyya'ya teslim edilmiş, o da Beyt-i Makdis'in Âyette «mihrÂb» olarak yÂd edilen yuksekte bir hucresini Meryem'in ikÂmetine,ayırmıştı, işte boyle kudsî bir makamda ve yuce bir peygamberin maiyyetinde feyizlenen Meryem'in mucizelerle dolu hayatını Allahu TeÂl Kitabında meÂlen şoyle bildiriyor:

«Habibim! Kur'Ân'da, Meryem kıssasını ailesinden ayrılıp Beyt-i Makdis'in doğu tarafında bir yere cekildiği zamanı da an!»

«O zaman Melekler şoyle demişlerdi:

— Ey Meryem! Allah sana kendi tarafından bir kelime ile «Ol!» demesiyle vucud bulacak bir cocuk mujdeler! îmran'ın hanımı Hanne:

— Ey Rabbim! Ben karnımdaki yuku, kendimden alÂkasını keserek Sana adadım. Hemen adağımı benden kabul et! Beyt-i Makdis'ine hizmet etsin. Sen Rabbim sozumu muhakkak iyi işitir, niyetimi cok iyi bilirsin! demişti.

Kadın vakt ki hamlini doğurdu:

— Rabbim hamlimi dişi doğurdum, bununla beraber Allahu TeÂl onun ne doğduğunu ve erkeğin dişi gibi olmadığını daha iyi bilir. Rabbim! Ben ona Meryem diye de ad koydum. Şimdi ben, onu ve zurriyetini huzurundan kovulmuş şeytanın şerrinden Sana havale ediyorum! dedi.

Bunun uzerine kadının bu dileğini Rabbi, guzel bir suretle kabul buyurdu. Ve Meryem'i guzel bir surette yetiştirdi. Zekeriyya'yı onu idare etme hususunda kefil kıldı. Zekeriyya mahfele Meryem'in yanına her girdiğinde onun yanında taze bir rızık, kÂh yazın kış meyvesi, kÂh kışın yaz meyvesi bulurdu. Ona:

— Ey Meryem! Bu rızık sana nereden geldi? diye sorardı. O da:

— Allah tarafından! diye cevap verirdi.

Şuphe yok ki, Allah dilediği kişiyi hesapsız rızıklandırır.

Habibim! Meleklerin, husûsiyle Cibril'in:

— Ey Meryem! Allah senin hayÂtını, terbiyeni, rızkını kendi uzerine aldı, seni kadınları kirleten hallerden tamamiyle temiz kıldı. Bu husus icin seni zamanının butun kadınları uzerine yukselterek secti. Ey Meryem! Rabbine dîvan dur da secde ederek, rukû edenlerle beraber eğilerek cemaatle namaz kıl! dediği vakti an!, işte Habîbim! Bu Zekeriyya ve Meryem kıssası senin ve kavminin idrÂkinden uzak olan haberlerdendir. Şimdi onu, tarihin bu uzak haberini biz sana vahyedip bildiriyoruz. Yoksa Habibim! îmran oğulları Meryem'i hangisi himÂyesi altına alacak diye aralarında fal oklarıyla kur'a attıkları sırada sen yanlarında değildin!. Onlar Meryem'i himaye hususunda biribirlerine karşı gayret gosterirken de yanlarında bulunmadın.

Habibim! Kur'Ân'da Meryem kıssasını da an! Hani Meryem ailesinden ayrılıp Beyt-i Makdis'in doğu tarafında bir yere ibÂdet icin cekilmişti ve onlardan beri bir yer de edinmişti, işte bu inziva halinde Meryem'e biz, Cibril'imizi gonderdik de Cibril ona duzgun bir insan suretine girerek gorundu. Meryem iffetinden ona:

— Ben butun safvetimle senden RahmÂn'a sığınırım!. Eğer sen Allah'dan korkar isen benden uzaklaşırsın! dedi.

Cibril:

— Emîn ol, ben sığındığın Rabbin elcisiyim. Ben sÂde sana tertemiz bir oğlan vermeye sebep olmak uzere gonderildim, dedi. Meryem:

— Benim icin oğlan nasıl olabilir ki, hÂl bana nikÂh ile bir insan dokunmamıştır. Ben bir fahişe de değilim, dedi. Cibril:

— Hakikat dediğin gibidir. Fakat Rabbin: O, bana cok kolaydır. Bu cocuğu biz halka kudretimizden bir delil, tarafımızdan insanlara bir rahmet kılmak icin vereceğiz. Artık o, ezelde kaza edilmiş bir emir bulunuyor, buyurdu, dedi.

Bunun uzerine Cibril, Meryem'in gomleği icerisine bir hayat nefhası ufleyerek Meryem İsa'ya hamile oldu. Ve hamli ile ailesinden uzak bir yere cekildi. Doğum başlayınca ağrı onu dayanmak icin kuru bir hurma ağacına goturdu. Meryem haya ve teessur icerisinde:

— Ah, keşki ben bundan once oleydim, unutulmuş, adı anılmaz olaydım, dedi.

Bunun uzerine Meryem'e onun altından yeni doğmuş yavru İsa:

— Sakın mahzun olma!. Rabbin senin altında kucuk bir ırmak yarattı. Şu canlanan hurma ağacının dalını da kendine doğru cekip silkele! Uzerine taze hurmalar dokulsun!. Artık ye, ic, gozun aydın!. Şimdi ey Meryem! Kavmine gideceksin, tabiî onlardan birini gorursen: «Ben RahmÂn'a sukût orucu nezrettim. Bu adağımı bildirdikten sonra bugun hic bir insana soz soylemeyeceğim!» dersin, dedi.

Bunun uzerine Meryem cocuğunu yuklenerek onunla kavmine geldi. Onlar:

— Ey Meryem! Sen cok acayip bir şey getirdin. Ey Harun'un hazır olan neslindeki hemşiresi! Senin baban kotu bir kişi değildi. Anan da bir fahişe değildi, dediler.

Bunun uzerine Meryem, İsa'ya işaret etti, buna sorunuz demek istedi. Onlar:

— Beşikteki cocukla nasıl konuşuruz? dediler. İsa onlara karşı dedi ki:

— Ben Allah'ın kuluyum. O bana kitap verdi, beni Peygamber yaptı, insanlara hayırlı kıldı, ben hayatta olduğum surece bana namaz ve zekÂt tavsiye ve emretti. Anama da hurmetkar kıldı. Beni bir kibirli, bir yaramaz kılmadı. Artık selÂm bana hem doğduğum gun, hem oleceğim gun, hem diri olarak ba's olunacağım gun. İşte şu vasıfları sayılan Meryem oğlu İsa'dır. Hakkında Yahudilerin sihirbaz, Hıristiyanların Allah'ın oğlu diye cekiştikleri «Kelimetullah»dır, Oğul edinmek hic bir zaman Allah'a gerekmez. Allah bu ithamlardan munezzehtir. O, bir şeyi murad edince ona yalnız «Ol!» der de o şey hemen vucud buluverir. Hem iyi biliniz ki, Allah benim Rabbimdir, sizin de Rabbinizdir. Şu halde yalnız O'na ibadet ediniz!. Bu yol doğru bir yoldur. Ancak muletler, fırkalar daha sonra kendi aralarında ihtilÂfa duştuler. Şimdi artık buyuk bir gunun gorulecek hesap ve dehşetinden azÂb ve helak o kufredenlere. Onlar kıyamette bizim dîvanımıza gelecekleri gun neler işitecekler, neler gorecekler? Ancak şaşılır ki kıyamette goren ve işiten o zÂlimlerin bu hisleri bugun dunyada acık bir dalÂlettir. Şimdi onlar gaflet icinde olup imÂn etmezlerken o hasret ve kıyamet gununun, cennetlik, cehennemlik emri hukme yaklaştığı saatin dehşeti ile o gaafilleri korkut habîbim!. Her halde şu arza ve uzerindeki her ferde biz vÂris ve sahip olacağız. Zalimler ise hep bize geri donduruleceklerdir.»


(Meryem ve Âl-i Imran Sûreleri)
* * *
__________________