ŞEYTAN ABİDİ YOLDAN NASIL CIKARDI
Kendine ait zaviyede Allahu TeÂlÂ'ya ibÂdetle meşgul olan munzevî bir Âbid vardı. Bir kadına da bir hastalık arız olmuştu. Kadının kardeşleri, kendisini, tedavi olur ve şifa bulur umidiyle bu adamın yanına bırakmışlardı. Zamanla kadın Âbidin nefsine hoş gorundu ve tuttu zina etti. Kadın bu beraberlikten hamile kalmıştı. Derken Şeytan geldi, ne yapacağını şaşıran Âbide:

— «Sen, bu kadını oldur, aksi halde duruma vÂkıf olurlarsa onlar seni oldururler» diye vesvese verdi.

Adam da bunun uzerine kadını oldurup gizli bir yere gomdu. Fakat sonra cinayet ortaya cıktı ve adamı tutup goturduler. Giderlerken Şeytan yine geldi ve:

— «Onu sana hoş gosteren ve Âna ettiren ben idim, şimdi bana secde edersen seni kurtarırım» dedi.

O adam da secde etti ve dinden cıktı. Adamı yoldan cıkaran Şeytan: «Haberin olsun ki, ben senden beriyim; senin bulaştığına bulaşmam, senin mes'uliyetine iştirak etmem. Cunku ben Âlemlerin rabbi olan Allah'dan korkarım» dedi.

O kimseyi kendisine secde ettirip kufre sokarken korkmamıştı da aldatıp en buyuk belÂya soktuktan sonra Cehennem'deki azabı hatırlayıp korkacağı tutmuş:

— «Ben karışmam, ne halt edersen et» diyerek savuşuvermişti ki bu da bir şeytanlıktı.

Sonra ikisinin de ebediyyen ateşte kalmaları kendilerinin Âkibetleri oldu. Cunku birisi Âmir tavrıyla kufre teşvik etmiş,birisi de tutup bunu yapmıştı. Demek oluyor ki Âmirin Allah'a karşı olan mÂsiyet emri yapıldıktan sonra memur da mes'uliyetten kurtulamaz. Eğer bu mÂsiyet kufur ise, cezası da ebedî olarak Cehennem'de kalıp azap gormektir.

Buhari, Hanbelî ve diğerlerinin Hz. Ali radıyallahu anh'den rivÂyet ettikleri bu hadise, Kur'an-ı Kerîm'de «Şeytanın meseli» diye beyÂn buyurulmuştur.

* * *
__________________