adım Steve ve 18 yaşındayım. (malesef) Avusturalya'da yaşıyorum. bağışlayın,hafızam 4 yıl once olan bazı olaylar icin fazla bulanık.

uyanışım 14 yaşıma basmak uzere olduğum zaman başladı. ben ailemin tuhaf bir uyesiydim, hep gece oturup TV izler ve yatağa gitmek konusunda huysuzlanırdım. ayrıca guneşe karşı cok, cok hassastım. kumsalda 10 dakika kalsam cildim hemen domates gibi kıpkırmızı olurdu. 2003 yazıydı ve ailem deniz kıyısında bir tatil yapmayı planlıyordu.

sıcaklık aşırı yuksekti ve normal olarak butun gun susayıp duruyordum. genc olduğum icin sadece su istemedim. soda, kola ya da tatlı bir şeyler istedim. bir bardak ahududu şerbeti ictim ve 2 dakika sonra tekrar susamıştım. bir bardak su ictim ve iki dakikaya kalmadan tekrar susadım. sıvı olan her şeyi denedim, şarap, su, soda, kahve, bira , cay... hic bir şey işe yaramadı.

susuzluk hissi uzunca bir sure devam etti. tatilden uc, dort ay sonra hislerimin keskinleşmeye başladığını hissettim. aile uyelerimin duyamadığı cok kucuk sesleri duymaya, her turlu minik detayı gorebilmeye başladım. aniden herşeyi en ince ayrıntısına kadar duyabiliyor, gorebiliyor ve hissedebiliyordum!

ilk kez ne zaman kan tattığımı hatırlamıyorum, fakat ilklerden birini hatırlıyorum. yazın sınıfta oturup hicbirşey yapmadan boşluğa bakarken sıcaktan dolayı burnumun kanadığını hissedip ve lavaboya gider ve bir anda kendimi burnumdan akan kanı icerken bulurdum -aynada yuzumde korkunc bir gulumseme olduğunu gorebiliyordum. bu bir ya da iki hafta arzularımı sakinleştiriyordu.

size orumcek kafalılığın inceliklerini oğreten koyu Hristiyan bir aileden geldiğim icin cıldırıyordum. hic kimseye soyleyemedim - ne aileme ne de arkadaşlarıma. ailem beni bir akıl hastanesine gonderebilir ya da satanist etiketi yapıştırabilirdi ( sonraki yıllarda yaptılar zaten) .
arkadaşlarım ise bunu soylediğim icin omrum boyunca benimle dalga gecebilirlerdi. ben de hislerimi bir gunluğe yazmaya başladım.

bir ay kadar sonra annem odamı temizlediğini ve gunluğu, icindeki oykuler ve notları bulduğu soyledi. sonra annem ve babam benimle tum o internetin fantastik dunyası ve bu "gothic" şeylere bu kadar takmış olmamla ilgili konuştular. heavy metal dinlemeye başladığım zaman ise benim satanist olduğumu duşunmeye başladılar. buyu pratikleri yapardım, ama ASLA şeytana tapmadım. her odama gelişlerinde buyu kitaplarımı, CD'lerimi, posterlerimi, gunluklerimi metal bir cop tenekesine doldurup yaktılar.

bu okulda guneş gozlukleri takmaya başladığım ve takıldığım "gangster" gruplarından ayrılmaya başladığım zamana denk geliyordu ( cunku butun gun guneş altında oturuyorlardı). onlardan ayrıldıktan sonra vampir oluşumu oğrenen arkadaşlar edindim(hala nasıl oğrendiklerini bilmiyorum) .

ilk donorumu bulmadan iki yıl once din olarak vampirizmi tanımaya başladım.

sonra liseden mezun oldum ve universiteye başladım. okul saatlerinde takılmak icin dışlanmışlardan oluşan kucuk bir grup buldum ve susuzluğum yine başladı. migren ağrısı cekiyor, halusinasyonlar goruyordum ve aşırı halsizdim. eve giderken yaptığım 15 dakikalık otobus yolculuğunda bile uyanık kalmak icin epey efor sarf etmem gerekiyordu.

bu soru nereden cıktı bilmiyorum ama bir gun arkadaşlarımdan biri aniden "kanımı icmek ister misin?" diye sordu. bu fırsatı kacıramadım.

golun yanındaki bir ağacın golgesinde oturduk. steril bir jilet cıkarıp bileğinde bir kesik actı ve ağzıma uzattı, ben yere uzandım ve kana kana ictim.

ondan sadece uc kez beslendim, bundan sonra, bir donorle karşılaşmak zordu.

bu yıl (2007) okula gitmeyi bıraktım ve manyaklarla takılmaya başladım. (emo'ların eğlenceli olduğunu soylemeliyim, ama tek istedikleri kendilerini kesmek.) bu manyaklar dışında bir kac vampir buldum. duzenli beslenebileceğim birkac donor bile buldum. hatta dun gece, oda arkadaşımın en iyi dostunun vampir olduğunu oğrendim. dunya kucuk, değil mi?

henuz uyanmışlara ve uyanmakta olanlara bir sozum var, guneş sorunuyla, aşırı keskin duyularla ve en onemlisi aclıkla baş etmek kolay olmayabilir, ama herşey daha iyi olacak. asla pes etmeyin.

Alıntıdır.
__________________