YABANCI ADAM

Caresiz kadın, su kırbasını omuzuna yuklemiş ve soluyarak gidiyordu. Yabancı bir adam ona rastladı ve kırbayı kadından alarak, kendisi yuklendi. Kadının kucuk cocukları gozlerini kapıya dikmiş, annelerini beklemekteydiler. Evin kapısı acılınca, masum cocuklar, yabancı bir adamın, annelerinin yanında eve geldiğini gorduler. O yabancı, annelerinin yerine su kırbasını omuzuna yuklenmişti. Yabancı adam, kırbayı yere bıraktı ve kadına sordu:
- Bizzat su cektiğine gore beyin yok galiba? Nasıl oldu kimsesiz kaldın?
- Kocam askerdi. Hz Ali bin Ebi Talib (a.s) onu, sınırlardan birine gonderdi ve orada şehit duştu. Şimdi birkac cocuğumlayım.

Yabancı adam bundan fazla konuşmadı. Başını yere indirdi ve:
- Allahaısmarladık” deyip gitti. Fakat o gun, bir an bile o kadın ve cocuklarının duşuncesi aklından gitmedi. Gece rahatca uyuyamadı. Sabah hemen bir file aldı; et, un ve hurmadan meydana gelen bir miktar er zağı fileye koydu ve doğruca dun gittiği eve gitti, kapıyı caldı.
- Kimsin?
- Dun su kırbasını getiren, Allah’ın kuluyum. Şimdi cocuklarına bir miktar yiyecek getirdim.
- Allah senden razı olsun. Allah, bizimle Ali İbn-i Ebi Talib arasında geceni yargılasın.
Kadın kapıyı actı acıldı ve yabancı adam, eve girdi. Sonra:
- Canım yardım etmek istiyor, izin verirsen hamur yapmayı, ekmek pişirmeyi, cocuklara bakmayı uzerime alayım” dedi.
- Cok guzel, fakat daha iyi hamur yoğurup, ekmek pişirebilirim. Ben ekmek pişirinceye kadar, sen de cocuklara bak.

Kadın hamur yapmak icin gitti. Yabancı adam, hemen getirdiği bir parca eti kızarttı ve hurmayla beraber eliyle cocuklara yedirdi. Her birinin ağzına lokmayı koyarken
- Evladım, işinde kusur etmişse eğer, Ali İbn-i Ebi Talib’i helal ediniz” diyordu.
Hamur hazırlandı. Kadın,
- Ey Allah’ın kulu, hemen ateş yak” diye seslendi. Yabancı adam gitti, ateş yaktı ve yuzunu alevlerin yukselen ateşin şulelerine yaklaştırdı.
Kendi kendine:
- Ateşin sıcaklığını bir tad. Yetimlerin ve dulların işinde, kusur eden kimsenin, cezası budur, işte” dedi.
O anda, komşulardan bir kadın, eve girdi ve yabancı adamı tanıdı. Ev sahibe si kadına:
- Vay!; sana yardım eden bu adamı tanımadın mı? Bu, Emirulmuminin Ali İbn-i Ebi Talib’tir” dedi.
Zavallı kadın yaklaştı ve:
- Binlerce eyvahlar olsun bana, sizden ozur dilerim” dedi.
- Hayır, ben senden ozur dilerim. Cunku senin işinde, kusur etmişim.

Bihar ul-Envar
__________________