İspanyol eşeği: Mahkum, eşek biciminde yapılmış bir kutuk duzeneğe oturtulur, ayaklarına giderek artan ağırlıklar bağlanırdı. Sonunda mahkum ikiye bolunerek olurdu.

Toptan atılma: Bazen mahkum, bir topun ağzına bağlanır ve top ateşlendiğinde mermi kişinin bedeninin icinden gecerdi. Bazen de mahkum buyuk bir topun icine mermi niyetine yerleştirilir, sıkıştırılmış barut ateşlendiğinde paramparca olurdu.

Tekerlek: Tekerlekler cok değişik bicimlerde kullanıldı. Orneğin, kişi ozel yapılmış dev bir tekerliğin dış kenarına bağlanıyor ve sivri kazıkların ya da bir tepenin uzerinden aşağı yuvarlanıyordu.

Demir kadın: Kadın biciminde, bir insanın ancak sığacağı buyuklukte yapılan tabutların ici sivri demirlerle donatılıyor. Mahkum bu tabutun icine konularak kapağı kapatılıyor.

Sarkac: Kişi bir masaya sırtustu yatırılıp bağlanıyor. Cok buyuk, ağır ve keskin bir baltanın bağlandığı sarkac mahkumun uzerinde sallanmaya başlıyor. Sarkacın ipi yavaş yavaş bırakılarak, her salınımda mahkumun bedeninin doğranması sağlanıyor.

Demir kap: İcine fareler doldurulan buyukce demir bir kap, acık ağzı karın bolgesine gelecek şekilde mahkumun vucuduna yerleştiriliyor. Ardından bu kap ısıtılıyor. Fareler can havliyle mahkumun karnını kemirip kacacak yer arıyor. Boylece mahkum ic organları fareler tarafından kemirilerek oluyor.

Germe: Tarih boyunca mahkumların el ve ayakları bağlanarak gerdirmek yontemiyle olmesini sağlayan değişik mekanik yontemler geliştirildi.

Boceklerle oldurme: Kişinin zemine sabitlenmesi, uzerine bal gibi tatlıların surulmesi ve bocekler tarafından yenilmeye bırakılması gibi pek cok turu var.

Atlarla parcalama: Mahkum kol ve bacaklarından, 4 ayrı yone koşturulacak olan atlara bağlanırdı. Ardından atlar koşturulurdu.

Kafa kesme: Bu infaz yontemi 16 ve 17'nci yuzyılda Avrupa'da olum cezasının en insancıl yolu olarak kullanılmıştır. 1789 Fransız devriminde ise kafa kesmek icin Giyotin adlı ozel alet geliştirildi. Giyotin, Fransa'da uzun yıllar kullanıldı.

Olduresiye dovme: Bu yontemin son orneği, sahipleri tarafından olunceye kadar dovulen Amerikalı kolelerdir.

Kaynatma: Ortacağ'da populer olan yontem. İnsanlar bağlanarak, ağır ağır ısıtılan dev kazanlarda haşlandı.

Gomme: Cağlar boyunca tum dunyada yaygın olarak kullanıldı. Orneğin, Hindistan'da kadınlar boyunlarına kadar kuma gomuldu ve kafası guneşte pişmek uzere terk edildi. Arap ulkelerinde de yaygın bicimde kullanıldı.

Yakma: Avrupa'da inancsızlar, cadılar ve iffetsiz kadınlara engizisyon doneminde sıklıkla uygulanırdı. Mahkum bir kazığa bağlanır ve cevresinde ateş yakılırdı.

Vahşi hayvanlara atılma: İlk Hristiyanlar aslanlara atılıyordu.

Deri yuzme: Keskin bir bıcakla canlı canlı suclunun tum derisi yuzuluyordu. Deri solunumu duran mahkumu acılı ve uzun bir olum bekliyordu.

Parcalanma: Mahkum henuz canlıyken balta, satır ya da testerelerle parcalara ayrılıyordu. Arap ulkelerinde 20'nci yuzyılda bile bicimde uygulandı. En son Suudi Arabistan yetkilileri, 1987 yılında Kabe'yi basan bir grubu bu şekilde oldurdu.

Kazığa oturma: Bilek kalınlığında bir kazık, mahkumun kuyruk sokumundan başlayarak ensesine kadar sokulurdu. Kazığın omurilik ve ic organlara zarar vermemesine ozen gosterilirdi. Ardından kazık mahkumla birlikte dikilir ve mahkumun olmesi gunler surerdi.

Demir sandalye/Demir yatak: Bu demir eşyalar iyice beslenmiş bir ateşle cevreleniyor ve bunların uzerindeki kişiler olunceye kadar kızartılıyordu.

Boğma: Cok değişik bicimlerde kullanılmıştır. En yaygın olanı denizdir. Belki de en iyi bilinen varyasyonu cadı testidir. Su eğer kadını reddederse kadın yuzer. Bu da kadının suclu olduğunu gosterir ve infaz edilirdi. Eğer su kadını kabul ederse kadın boğulur ve bu da kadının sucsuz olduğunu gosterir.

Zehir: İlginctir ki zehir, infazın yaygın bir bicimi olmamıştır. Zehirin en cok tanınan kurbanı, baldıran zehirini icmeye zorlanan Sokrates'tir.

Ezme: Mahkum zemine yatırılır ve uzerine aşama aşama ağır taşlar yerleştirilirdi. Mahkumun nefessiz kalarak olduğu bu yontemde, cellat, olum zamanını istediği gibi uzatabilirdi.

Testereyle kesme: Suclu testere ile ikiye bolunur.

Yuksekten atma: Mahkum yuksek bir ucurum ya da kale burcundan aşağı atılır.

Cuvala koyma: Suclu yılan, akrep, kedi, kopek gibi hayvanlarla buyuk bir cuvalın icine konurdu.

Ac bırakma: Kişi bir hucre ya da kafese konur ve yiyecek verilmez.

İki ağacla ikiye ayırma: İki ağac, birbirlerine doğru cekilir, mahkum bir kol ve bacağı bir ağaca, diğer kol ve bacağı da diğer ağaca bağlanırdı. Ağaclar bırakılınca mahkum gerdirilmiş olur ve acı icinde olurdu.

Garotte: Askı ve idamın karışımı bir yontem. Bir ucu duvara tutturalan ipin diğer ucuda mahkumun boynuna dolanır. Mahkum itilerek, cekilerek ya da ayakları kaldırılarak boğulur.

Surukleme: Kişi bir ata bağlanır ve olene kadar suruklenir.

Su veya civa olumu: Mahkum olunceye kadar su veya civa icmeye zorlanır.

Okla vurma: Vikingler tarafından uygulanmıştır. Acıyı uzatmak icin olumcul olmayan bolgeleri hedef almışlardır.

Taşlama: Kişi, olene kadar taşlanır. Taşlamada, kişinin uyesi olduğu topluluk da bu taşlamaya yardımcı olurdu. Arap ulkelerinde yakın zamana kadar kullanıldı.

Yarma: Suclu kendindeyken govdesi acılır ve ic organlar tek tek cıkartılıp, kendisine gosterilirdi..
__________________
__________________