PEYGAMBER EFENDİMİZ (S.A.V.) zamanında bir avcı grubu bir ceylan yakalar...ceylanı ağaca bağlarlar ve uyumaya başlarlar...Peygamber efendimizde o sıralar orda gezerken ağaca bağlı ceylanı gorur...
CEYLAN ya Allah'ın resulu benim yavrularım var..siz bana izin verinde beni cozun ben onları doyurayım geri geleyim beni tekrar bağlayınız der...bu sırada avcılar uyumaktadır...

merhamet sahibi yuce Peygamberimiz'de (sav) ceylana sozmu der...geri geleceksin deil'mi bana soz ver der...ceylanda soz ya Resul doyurayım geri geleceğim der..Peygamber efendimizde bunun uzerine ceylanın bağlı olduğu ipi cozer..ve ceylan yavrularını doyurduktan sonra Peygamber efendimize soz verdiği icin geri gelir..
bu sırada avcılar uyanır ve gorurlerki resul ceylanı bağlamaktadır...sorarlar ya Resul hayırdır...Peygamber efendimizde anlatır.ceylan soz verdi yavrularını doyurması icin serbest bırakmamı ve tekrar gelince onu bağlayacağıma dair.
ve Peygamber efendimiz sizde izin verirseniz ben onu serbest bırakmak istiyorum der.

avcılarda tabiki ya Resul derler ve ceylanı serbest bırakırlar...
ŞİMDİ OTURUP BİRAZ DUŞUNELİM BİR CEYLAN BİLE SIRF RESULA SOZ VERDİĞİ İCİN YAVRULARINI TEKRAR GERİ BIRAKIP OLUME GELMEKTEDİR.
YA BİZLER PEYGAMBERİMİZE VERDİĞİMİZ SOZLERİ YERİNE GETİREBİLİYORMUYUZ..O CEYLAN KADAR RESULUMUZE SADIK OLABİLİYORMUYUZ.......GERİYE,DUNUMUZE BAKIP BİR DUŞUNMEK LAZIM DEĞİLMİ?...