Omer (r.a) bir gece Medîne-i munevverede geziyordu. Bir kadın evi icinde kızına dedi ki,
-Kızım bir mikdÂr su getir, sudun icine kat.
Kızı dedi ki,
-Emîr-ul mu'minîn nid etdirmedi mi bugunden sonra, sude su katmayınız.
Kadın dedi ki,
-O şimdi burada değildir.
Kız dedi,
-Omer burada değil ise, Rabbi buradadır, O goruyor.
Omer (r.a) hazretleri onun sozunu işitdi. Evi nişÃ‚n etdi. Geldi, oğluna dedi ki,
-Senin icin bir kız buldum. Onu sana alayım.
Ertesi gun o kadının kapısına geldi. Dedi ki,
-Kızını benim oğluma ver.
Kadın dedi ki,
-Bende o cur'et yokdur ki, bunu kalbimden gecireyim.
Omer (r.a) buyurdu:
-Ben o kızdan işitdim soylediği o sozu ki, hoşuma gitdi.
O kızı kendi oğlu Âsım hazretlerine aldı. Abdul'azîz o kızın evlÂdından oldu. Abdul'azîzden emîr-ul mu'minîn Omer bin Abdul'azîz hazretleri vucûda geldi. Onun hilÂfeti zemÂnında kurt koyun ile gezerdi.
__________________