Behlul DÂn Hazretleri, bir mezarlıkta bulduğu uc kurukafayı zembiline koymuş ve para getirip 'Satıyorum'diye bağırmaya başlamış.
'Satıyorum, alan var mı?'
Meraklılar başına toplanıp fiyatını sormuşlar:
' Birincisi parasız, ikincisi ise sudan ucuzdur, demiş. Ama ucuncusunu hic sormayın... O, ağırlığınca paradır.
Sebebini merak etmişler. Birincisini gosterip:
' Bu gorduğunuz 'Taşkafa'dır demiş, nasihata bile yanaşmazdı. O yuzden beş para etmez. İkincisi de 'Boşkafa'dır, nasîhat istemesine rağmen onları tutmazdı; uc-beş kuruş verenin elinde kalır. Ucuncusu ise 'Hoşkafa'dır ki, buna 'KÂmil kafa' da diyebiliriz. Hem ameli, hem de ihlÂsı vardı; hedefi ise Allah rızÂsıydı. O yuzden kurusu bile Altın değerindedir. (2)

Kaynaklar:

1) Buyuk Dini Hkayeler, İbrahim Sıddık İmamoğlu, Osmanlı Yayınevi
2) Fazilet Takvimi 1997
__________________