ALLAH DE...
Fakir bir cobandır... Hukumdarın kızını gorur, aşık olur. Aşkı onu mecnunlaştırır..... Her nasıl olursa olsun o kıza kavuşmayı kafasına koyar... "Acaba nasıl olabilir?" diyerek memleketin ulu kişilerini, aklı erenlerini dolaşmaya başlar. Her huzuruna vardığı mubareğe durumu anlatır ve sorar "Acep ben ne etsem de hukumdara damat olabilsem?" Dinleyenler tebessumle cevap verir. Sırt sıvazlar, teselli ederler:
"Be evladım," derler, "bu olacak iş mi, davul bile dengi dengine... Var git koyune, kendi dengini bul...Hukumdar kızını unut." Fakat kac kere bu umit yıkan cevabı almış olsa da yılmaz, garip coban.Nihayet gercek bir arif, gercek bir "bilen kişi" bulana kadar...
O, arif kişi:
"Kolay" der, "ama soyleyeceğimi aynen yapacaksın."
Aşık cobanın gozleri umitle parlar, heyecanla atılır...
"Ne istersen soyle, yaparım" der.
Arif kişi anlatır...
"Şehrin kapısının karşısına bir divan kur. Uzerine otur. Ve 24 saat boyunca surekli olarak sadece 'Ya ALLAH,de'. Yanına kim gelirse gelsin, sana ne derse desin, ne yaparsa yapsın, sakın ara verme, 'Ya ALLAH' demeyi terk etme... Ta ki bir gun hukumdar kendi ayağıyla gelip, kendi diliyle kızını sana teklif edeceği ana kadar. O zaman, ki artık, istediğin olmuştur, 'Ya ALLAH' demeyi bırakabilir, eski hayatına donebilirsin..."
Aşkının imkansızlığı karşısında, cok sabit ve kolay gelen arif kişinin bu teklifini hemen gercekleştirir, aşık coban... Şimdi o bir tahta sıranın uzerine oturmuş, 24 saat boyunca 'Ya ALLAH' demektedir.
Genc coban kısa zamanda şehirde unlu olur. Hep 'Ya ALLAH' demenin verdiği nurla da ayrı bir cekiciliğe burunur... Ve aşık cobanın meraklıları, hayranları hızla artar. Herkes birbirine şehrin kapısındaki o gencecik Hak dostunu, o nurlu veliyi anlatmaktadır...
Şohreti ve ziyaret edenleri hızla coğalır... Her gelen, gence başka bir şey dedirtmek, dikkatini dağıtmak 'Ya ALLAH'ı bıraktırmak icin aklına gelen her şeyi yapmakta, fakat hic kimse başarılı olamamaktadır... İleri gelenler, vezirler derken, duyduklarıyla iyice meraklanan hukumdar da bir gun ayağına gelir genc cobanın...O da gozleriyle gorur bu nura kesmiş delikanlıyı, kulaklarıyla duyar ve o da hayran kalır.
O gunlerde duşunmektedir hukumdar:"Bizim kız evlenme cağına geldi. Acaba damatlığa en uygun kimdir" diye
Hayran olduğu bu genc Hak dostu ise aradığı kişidir. Hukumdar cekinerek edeple 'Ya ALLAH' diyen cobanın kulağına fısıldar:
"Oğlum bir dakika beni dinler misin?"
Aşık cobanın hali değişmez:
'Ya ALLAH'
Hukumdar başını iki yana sallar:
"Peki" der, "hic olmazsa kulağını bana ver. Benim damadım olur musun?"
Genc coban susar...'Ya ALLAH' kesilir... Herkes dehşete duşer
Ağır ağır başını hukumdara cevirir, gozlerine "derin" bakar, ağzından kelimeler tane, tane dokulur. "Olamam efendim" der, "siz kızınıza başka bir koca arayın."
Genc cobana 'Ya ALLAH' dedirten sebebi, olayın arka planını bilenler hayretle sorarlar:
"Butun istediğin, derdin bu değil miydi? Şimdi nicin hayır diyorsun."
Genc cevap verir ve soru sahipleri oldukları yerde donarlar:
"Ben kullarından birine duyduğum bir aşk nedeniyle, riyakarca 'Ya ALLAH' dedim, Rabbim hukumdarı ayağıma getirdi, kendi diliyle kızını bana teklif ettirdi. Bundan sonra sadece ALLAH icin, 'Ya ALLAH' diyeceğim, bakalım ona ne verecek."
__________________