Bir zahid Efendimiz (Sallallahu aleyhi vesellem)'i ruyada gordu. Peygamberimiz ona donup bakmıyordu bile. Zahid:

- Ya Resûlallah! Sen beni tanımıyor musun? dedi. Efendimiz:

- Tanımıyorum, buyurdular.

- Sen bana dargın mısın ya Resûlallah!?, dedi. Efendimiz:

- Dargın değilim, buyurdular. O zaman zahid:

- Ben filÂn zahidim, dedi. Resûlullah (s.a.v.):

- Ben seni tanımıyorum, buyurdu.

Zahid:

- Ya Resûlallah! Ben ulemadan işittim; buyururlar ki, Nebî ummetini, ana - babanın evlÂtlarını tanıması gibi bilir, derlerdi.

Peygamber Efendimiz:

- Ulema doğru soyledi! Nebî ummetini ana-babadan daha iyi bilir, lÂkin Nebiye salavat okuyan ummetini bilir, buyurdu.

Bu hÂdiseden o zahidin Peygamberimize salavat getirmeye luzum gormediği ve Peygamberimizin onu ikaz ettiği anlaşılmaktadır.

 alıntı
__________________