TamahkÂrın yakaladığı kucuk kuş der ki:
- Beni ne yapacaksın?

- Kesip yiyeceğim.

- Benim bir lokmacık etim, ne karın doyurur, ne de bir derde deva olur. Beni bırakırsan sana uc muhim nasihatte bulunurum.

- Nasihatleri soylersen seni bırakırım.

- Birini elinde iken, ikincisini şu ağaca konunca, ucuncusunu de karşı tepeye varınca soylerim.

- Peki birincisini soyle!

- Elinden cıkan şeyin hasretini cekme!

- İkincisi ne?

Kuş, ağaca konunca der ki:

- Olmayacak şeye inanma!

- Ucuncu nasihati soyle! Kuş karşı tepeye varınca der ki:

- Sen ne ahmaksın, benim kursağımda ellişer gramlık iki tane inci vardı. Beni kesseydin, bu incilere malik olacaktın.

İnci sozunu duyar duymaz, tamahkÂr, hemen oraya yıkılıp kalır. Eyvah diyerek dovunmeye başlar. Sonra der ki:

- Haydi ucuncusunu soyle!

- Sen iki nasihati hemen unuttun. Ucuncusunu soylesem ne faydası olacak?

- Soyle belki bunu unutmam.

- (Elden cıkan şeye uzulme) dedim, beni bıraktığına uzuldun, (Olmayacak şeye inanma) dedim. Etimle, kemiğimle, 100 gram gelmezken, kursağımda elli gramlık iki tane inci olduğuna inandın.

- Ucuncu nasihati soylemeyecek misin?

- Ahmağa nasihat kÂr etmez. Tamah insanı kor ve sağır eder. Hakikati gormeye mani olur.
__________________