Başı one eğilmiş,yorgun ama kararlı genc adam kendi kendine surekli, ‘Bunu yapabilirsin,bunu yapabilirsin, bunu yapabilirsin’ diyordu.Onaylama olduğu kadar yureklendirme anlamı da olan bu sozcukler, kendilerini duyan bir yureğe ulaştılar.Hata yapmadan bir ayağı diğerinin onune , havaya ve sonra tekrar yere koymayı tekrar ve tekrar ve tekrar başardılar.Cocuk yeni spor ayakkabılarının, ayağının altında yavaşca kayan asfalta sırayla carpışını dikkatle izledi.Bu adımlar cok yorgundu.Genc adam başını kaldırarak gozlerini sildi ve bitiş cizgisini gormeye calıştı.Kendi kendine kesin bir tavırla ‘Oralarda bir yerde ‘dedi.
Oldukca uzaktaydı.Buna rağmen Chris Burke buna yureğini koymuştu.
Buyuk bir cabayla o da bitiş cizgisini gecti.Bunu yaptığında fotoğrafcılar ve muhabirler coktan birinci gelen genc adamın etrafını sarmıştı.Kameralar yakın cekim yapıyor,mikrofonlar kazananın sozlerini yakalamak icin uzatılıyordu.
Chris,ağzı kulaklarına vararak kalabalığı neşeyle gecip kazananın yanında gururla durdu.Kendisiyle aynı yaşta olan,bu olaydan once hic karşılaşmamış olduğu genc adama sarıldı.İcten gulumsemesiyle Chris sabırla, onun icin fazlasıyla heyecanlı bu anda olabileceği kadar sabırla muhabirin şampiyonla goruşmesini bitirmesini bekledi.Sonunda muhabir konuşmayı kapatmak icin kamerayı cevirdiğinde Chris anında one doğru yoneldi ve elini uzatarak karşısındakinin elini sıktı.’Oh,Tanrım!’ diye bağırdı Chris belirgin mutluluğunu dizginleyemeyerek.’Bunun benim icin ne kadar buyuk bir heyecan olduğunu ve ucuncu geldiğim icin mutlu olduğumu soylemek istiyorum!’Muhabirin fark edilmeyi isteyen bu karizmatik ve heyecanlı atlete cevap vermekten başka bir şansı yoktu.
Şaşkına donmuş olan muhabir iyi niyetle,kekeleyerek, ‘Evet.. bize bundan soz et,’ dedi.
‘Hey,’ dedi Chris.’Benimle goruşme yapmak istediğiniz icin teşekkurler.Bu harika!Harika.Burada olmaktan dolayı cok mutluyum.Bu buyuk bir onur.Elbette,ben ucuncu olarak yarışı tamamladım.Ucuncu,hic fena değil!Fena değil, ha?Bu soruya bir cevap aramıyordu ve cevap beklemedi de.Bunun yerine, ulusal televizyon kanallarından birinde yuzunu tum dunyaya donerek, herhangi birinde gorduğumu hatırlayabildiğimden cok daha buyuk bir mutlulukla,’Bu ozel anı benimle paylaştığınız icin hepinize teşekkur ederim.Şimdi kutlama zamanı!’ dedi.Bundan sonra Chris dondu ve kazananla birlikte kutlamak isteyenlere sarılmak ve el sıkmak icin sıraya girdi.

Chris o zaman 14 yaşındaydı.Bu Ozurluler Olimpiyatıydı.
Tum yarışmada sadece 3 koşucu vardı!

Chrisin oykusun onemini tam olarak anlamak icin Chrisn genetik bozukluktan kaynaklanan Down sendromu olduğunu bilinmesi gerekir.Down sendromu olan cocuklar cok fazla kromozomla doğarlar,bunun sonucunda dış gorunuşte garip bir benzerlik,yetersiz gelişim ve potansiyelde bir ust sınır ortaya cıkar,IQ en yuksek 75 olabildiğinden,beceriler ve kapasite son derece sınırlıdır ya da boyle olduğu duşunulmuştu.Chris 1965’de doğduğunda,doktorlar Down sendromu bulunan cocukların belli bazı kurumlarda bakılmasını oneriyorlardı ki bu kurumlar fiziksel bakımın otesinde cok fazla bir şey yapmıyorlardı.

Dunya, Chris Burke’u sadece yıllar onceki unutulmaz roportajı ile değil aynı zamanda karizmatik ve yetenekli televizyon oyuncusu ve televizyon dizi HAYAT DEVAM EDİYOR’un yıldızı olarak tanıyor.Bu dizi dort yıl boyunca mukemmel rating almıştı.Bu cok ozel genc adam Down sendromu bulunan kişiler hakkındaki yaygın goruşun otesine gecmişti.Aslında kendisine yeni bir gerceklik yaratmıştı.
……..

YAZARIN NOTU
Bu roportajdan sonra Chris ile konuşurken,Robert Pamtlin’in Amerikalı Kahramanlar kitabında kendisinin de dahil edildiğini soyledi.Bana ‘İlk sırada ben varım’ dedi.’Benim oykumu ilk sıraya koymuşlar!’

‘Hey,Chris,’ dedim,etkilenmiştim ’Bu harika’,

Annesi gulumseyerek, ‘Cunku oykuler alfabetik sırada sunulmuş.’ Dedi.Sonra yarım ağızla ekledi, ‘Senin adın da B ile başlıyor Chris.Bu bir tesaduf.’

Chris annesine sevgiyle baktı ve masasının uzerindeki ahşap cercevenin icinde yazılı sozleri hatırlattı: ‘Her şeyin ve herkesin var olmak icin bir nedeni vardır. ‘


Arkadaşlar yazıyı kısa kesiyorum bu bir kitaptan alıntıdır.Chris Ulusal Down Sendromu Derneği dergisinin başkanı olmuştur.


Arkadaşlar benim kuzenim Down sendromu ve 4 yaşında.Bu kitabı okurken gercekten cok duygulandım ve sizle paylaşmak istedim.Başınızı ağrıttıysam affola ama gercekten bu oykuden her insan bir sonuc cıkarabilir kendine.


Eray EFE
__________________