Hindistan Sultanı Mahmud Gaznevi, Delhi’de, orduları ile giderken, bacası tuten bir kulube gorur, iceriye girer, bakar ki Ebul Hasen Harkani Hazretleri, kitapları ve talebeleri ile ilgilenir, Sultana ilgi gostermez. Sultan ise bu duruma cok ofkelenir; fakat belli etmeden der ki:
- Hoca.
- Ne var?
- Hocan Bayezid-i Bistami nasıl birisi idi?

Ebul Hasen Harkani hazretleri, hocasının adını duyunca der ki:
- Hocam oyle bir zat idi ki, musluman olmayan bir kimse yuzune baksa, iman ile şereflenirdi.

- Bu ne bicim soz? Peygamber efendimizi Ebu Cehil ve diğer muşrikler gordu, imana gelmedi, senin hocan Peygamberimizden daha mı buyuk ki yuzune bakan imana geliyor? Ebul Hasen Harkani hazretleri şu cevabı verir:

- Ebu Cehil ve diğer muşrikler, Peygamberimizi Abdul Muttalibin yetimi olarak gorduler, Peygamber olarak goremediler. Hocam Bayezid-i Bistami hazretlerinin yuzune, bir ateist veya Yahudi, bu Bayezid-i Bistami hazretleridir diye baksa, iman ile şereflenir.

Sultanın hoşuna gider ve memnun olarak ayrılır. Ebul Hasen Harkani hazretleri, Sultanı dışarıya kadar uğurlar. Sultan şaşırıp der ki:
- Seni anlayamadım, geldiğimde yuzume bile bakmadın; şimdi ise dışarıya kadar uğurluyorsun. Sebebi ne ki?
- Gelirken kibirle iceri girdin, giderken tevazu ile gidiyorsun, şimdi guzelleştin.

Alinti
__________________