HÂtem-i ZÂhid (k.s)hazretleri Âsim İbn-i Yûsuf hazretlerinin yanına geldiğinde Âsim (k.s) ona sordu:

"Ey HÂtem namaz kılmayı guzel becerebiliyor musun?"

"Evet" deyince, Âsim (k.s):

"Peki, nasıl kılıyorsun?" diye sordu. HÂtem-i ZÂhid hazretleri anlattı:

"Namaz vakti yaklaştığında abdestimi sunnet uzere tazeliyorum ve namaz kılacağım yere geciyorum.

Sonra Kabe'yi iki kaşımın arasında, MakÂm-ı İbrahimi goğsumun hizasında, Allah TeÂlÂ'yı mekÂndan munezzeh (pÂk ve uzak) olduğu halde başımda hÂzır ve kalbimdeki her şeyi bilir halde goruyorum.

Sanki ayağım sırat koprusunun uzerinde; cennet sağımda, cehennem solumda, olum meleğini de arkamda hissediyorum ve kılacağım namazın son namazım olduğunu duşunuyorum.

Sonra ihsan ile (MevlÂ'yı gorur gibi) iftitah tekbirini alıyorum, tefekkurle okuyorum, tevÂzû ile rukûa eğiliyorum, tazarrû ile secdeye kapanıyorum. Sonra tamamıyla oturuyor, umitle teşehhutte bulunuyor ve sunnet uzere selÂm veriyorum. Sonra da o namazı ihlÂsa teslim ediyor, korkuyla umit arasında kalkıyorum ve bu hÂl uzere sabra devam ediyorum." Bunu duyan Asam hazretleri ağlayarak:

"Ben daha bu zamana kadar hic boyle bir namaz kılamadım" dedi.
__________________