Allah dostlarindan Bayazid-i Bestami hazretleri bir gun timarhanenin onunden
geciyordu. Hakimlerden birisi de tokmakla havanda bir seyler dovuyordu.
Bayazid-i Bestami hazretleri:
"-Ne yapiyorsun Hekimbasi?
-Delilere ilac hazirliyorum.
-Benim hastaligima da ilac olur mu?
-Hastaligin nedir?

Gunah hastaligi. Bir ilac biliyorsan tarif et.

-Hayir, ben gunah hastaliginin ilacini bilmiyorum"
O sirada parmakligin arkasindan bir deli Bayazid-i Bestami'ye seslendi:
"-Gel baba gel senin hastaliginin ilacini ben biliyorum.
-Soyle bakalim seni dinliyorum.

-On dirhem tevbe koku ile on dirhem istigfar yapragi al. Bunlari kalb
havanina koy. Tevhid tokmagi ile dov. Insaf eleginden gecer. Goz yaslariyla
yogur. Ask firininda pisir. O macundan her gun bes kasik al. Senin
hastaligindan eser kalmaz"

Bayazid-i Bestami bunlari dinledi. Icini cekti ve:

"Hey gidi dunya hey! Seni deli diye timarhanenin parmakliklari arkasina
koyanlar utansin!" dedi.
__________________