Adam, telaşlı, ofkeli bir halde hanımına bağırıp, cağırıyordu. Babalarının sesini duyan iki cocuk ise yataklarından kalkıp salona gelmişti. Babalarının ofkesini gorunce, korkmuş, sinmiş halde birer koltukta sessizce oturup kalmıştı. Adam, cocuklara, hanımın uzuntusune aldırmadan soylenip duruyordu;
-Soyledim değil mi, soyledim. Bu gun toplantı olduğunu, acık mavi gomleği utulemeni soyledim. “Kahverengi gomlekle gidiversen nolur!”muş. Bu gun sunum yapacağım, karamsar bir goruntu mu vereyim, dinleyenlerin ici kararsın, bu da projeye verecekleri oyu etkilesin! Bunu mu istiyorsun?
-Tamam bey, bitti işte. Adam acık mavi goleği hışımla aldı;
-Bitti, tabi bitti ama ben gec kaldıktan sonra bitmiş neye yarar. Hanımı cocukların korkmuş yuzlerine baktıktan sonra, yine eşini sakinleştirmeye cabaladı;
-Dun bundan da gec cıkmıştın, vakit var, yetişirsin.
-Anlamıyor ki, anlamıyor ki. Bu gun sunumu ben yapacağım. Herkesten once gitmeliyim ki, gelecek onemli konuklara ‘Hoş geldi’ demeliyim. Adam bir suru soz daha soylenerek, bağırarak cıktı, arabasını calıştırıp uzaklaştı. Hanımı, direksiyon başında da ofke sacan eşinin halinden endişelendi, “Bir kaza yapmasa bari…” Eşi uzaklaşınca, cocuklarının yanına gidip sarıldı, rahatlatmaya calıştı.
-Madem erkenden kalktınız, hemen size sultanlara layık bir kahvaltı hazırlayıp getireceğim.
Mutfağa gecti, zihnindeki huzursuzluğu dağıtmak icin hemen neşeli muzikler calan bir radyoyu actı. Ocağa haşlamak icin yumurta koydu, cezvede sut ısıtmaya başladı. Masaya zeytin, peynir, recel koymayı da ihmal etmedi. Biraz sonra cocuklarına seslendi
-Kahvaltınız hazııır!
Cocuklar kahvaltıya otururken, radyoda muziğin birden kesilmesi dikkatini cekti. Son dakika haberi anonsuyla, radyonun sesini biraz daha actı. Radyo’da zincirleme bir kaza haberi vardı. Ayrıntılarla biraz sonra birlikte olacağız demişti spiker ama kazanın yerini soylediği andan itibaren o sandalyesine yığılıp kalmıştı. Spikerin bahsettiği kaza yeri, kocasının her gun işe giderken gectiği dortlu kavşaktı. Eşinin bu kavşaktaki trafikten şikayetci olduğunu, her sabah yoğun bir trafik olduğunu soyleyişi aklına geldi. “Gec kaldım diye acele edip acaba o da…” Aklına gelen duşunce icini daha da yaktı, hemen ayağa kalktı.
-Cocuklar, unutmayın ocağa yaklaşmak yasak. Kahvaltınızı yapıp salona gecin, oynayın. Benim acil bir yere uğramam gerek, kapıyı da kimseye acmayın tamam mı?
Cocukları uslu, soz dinler olduğu halde, cok kısa sureli de olsa evde yalnız bırakmak zorunda kalsa tekrar tekrar tembihte bulunurdu. Sokağa cıkmak icin uzerine bir şeyler aldı, cebine de bir taksi parası aldı. Kapıya yoneldiğinde kocasının bu kazada olmuş olabileceği endişesiyle kabaran yureğine daha fazla dayanamayıp, ağlamaya başlamıştı. Goz yaşlarını cocukları gormesin diye, acık olan mutfak kapısına sırtını donmeye ozen gosteriyordu. İcindeki acının kocasının olmuş olma ihtimali kadar, giderken kendisini kırması ve cocuklarının onunde bağırıp cağırmasından da kaynaklandığını anladı. Oysa her zaman boyle ofkeli değildi.
-Eğer olurse, cocuklarım babalarını, son gordukleri haliyle mi hatırlayacak? Kalp kıran, ofkeli bir baba olarak mı kalacak akıllarında? Kapıdan cıkarken, cocuklarına bir kez daha seslenecekti ama artık akan gozyaşları saklanamayacak haldeydi. Hemen kapıyı acıp dışarı cıkmak icin hamle yaptı ama karşısında kapıya doğru adım atmakta olan kocası vardı. Adam, bir an karısının ıslak yanaklarına baktı;
“Haberleri mi dinledin?” diye sordu.
Hanımı, konuşamadan sadece başıyla onayladı. Adam, once sarıldı, sonra eşinin yanaklarını sildi.Hanımı zorlukla sordu;
-Hani onemli bir toplantına gec kalmıştın, niye dondun?
-Kaza benim hemen yakınımda oldu. O anda toplantıdan daha onemli bir şeyi unuttuğumu hatırladım. Eğer o kazada olseydim…
O anda cocuklar da yanlarına gelmiş, babalarının yine ofkeli olabileceğini duşunerek, annelerinin yanında durmuştu. Adam, butun icten, samimi gulumsemesiyle cocuklarını yanına cağırdı, boyunlarına sarıldı, yanaklarından optu.


-Ben bu gun buyuk bir hata yaptım ve evden cıkarken, sizleri ne kadar sevdiğimi soylemeyi unuttum. Boyle onemli bir şey unutulur mu hic. Ne yapalım, ben de geri dondum...!
__________________