Bir gun, Ebu Abdullah Nessac arkadaşlarını toplamıştı. Onlara şoyle dedi:
-Dunyada Allah-u Teala’nın cenneti vardır. Ona giren, her beladan kurtulur; emin olur. Oraya varanlara mubarek olsun. Orası ne kadar hoştur.
İclerinden biri sordu:
-Cennet nedir?
Şu cevabı aldı:-Allah’ın zikriyle; O’nu anmakla hoş olmaktır.
-Dunyada Allah-u Teala’nın cenneti vardır. Ona giren, her beladan kurtulur; emin olur. Oraya varanlara mubarek olsun. Orası ne kadar hoştur.
İclerinden biri sordu:
-Cennet nedir?
Şu cevabı aldı:-Allah’ın zikriyle; O’nu anmakla hoş olmaktır.
Allah-u Teala bir gun, İbrahim aleyhisselama sordu:
-Seni neden dost edindim bilir misin?
İbrahim aleyhisselam buna karşılık:
-Hayır.
Deyince, Allah-u Teala ona şoyle bildirdi:
-Cunku benden gafil olmadın. Her halinle beni zikrettin. Kalbine, benden başkası girmedi. Ve seni unutan olarak gormedim…
**
Yahya bin Muaz zikir hakkında şoyle soylemiştir:
-Allah’ı anmakta olan icin taht, cennet yoktur. Cunku zikir bizzat Allah’tan gelir; cennet ise, kula bir nasiptir.
**
Allah-u Teala, peygamberlerine indirdiği bazı kitaplarda şoyle buyurdu:
-Dostlarım, sevdiklerim, zikir nimetimle doyunuz…Benimle hoş olunuz. Dunyada ve ahirette, benden daha iyi bir besleyici bulamazsınız.
**
Kebelahbar radiyu anh bir hadisi kutsi rivayet ediyor. Bu kutsi hadiste Allah-u Teala şoyle buyuruyor:
-Beni anmakla omur tuketip, bu sebeple benden bir şey istemeye vakti olmayana; durmadan ihtiyac beyan edenden daha fazla veririm.
Bir kimse korkacaksa ancak Allah’tan korkmalı. Zikredecekse yalnız Allah’ı zikretmeli…
Boyle yapabilene mubarek olsun.
**
Şoyle bir rivayet vardır:
Yakup aleyhisselam oğlu Yusuf aleyhisselam icin cok hasret cekti. Ona karşı olan sevgisini bir turlu unutamadı. Bunun uzerine, Allah-u Teala ona şoyle vahyetti:
-Ne zamana kadar Yusuf’u anacaksın?.. Seni Yusuf mu yarattı?.. Rızkını o mu verdi?.. Peygamberliği ondan mı aldın?.. Şanıma yemin olsun; Eğer beni ansaydın; başkasını bırakıp benimle olsaydın; bir an bile surmezdi; seni bu halden kurtarırdım.
Bunun uzerine Yakup aleyhisselam hatasını anladı. Allah’ın zikrini yapmayıp devamlı Yusuf’u anmakla hata işlediğini, yanıldığını anladı. Artık Yusuf’u az anmaya ve Allah’ı cok anmaya başladı; aradığını buldu. Hatta Yusuf’un Yusufluğunu unuttu bile…
**
Allah-u Teala peygamberlerine indirdiği bazı kitaplarında şoyle buyurdu:
-Bir kimse beni icinden anarsa ben de onu zatımda anarım. Beni bir cemaat icinde *****, ben de cemaat icinde anarım. Ama, onun cemaatinden hayırlı bir cemaat icinde…Bir kimse, kendi varlığı ile beni anarsa; ben de onu, ben olarak anarım…
**
Buyukler şoyle buyurdular:
-İnsanlar şeytandan kacarlar. Halbuki şeytan, Allah’ı zikredenden kacar.
İbn Abbas radıyu anh şoyle buyuruyor:
-Her mu’minde bir şeytan vardır. Kalpte Allah’ın zikrini gorunce siner. Unutulunca da fena duygu verir.
Allah’ın zikri ruha şifadır.O oldukca hastalık zarar vermez.
**
-Seni neden dost edindim bilir misin?
İbrahim aleyhisselam buna karşılık:
-Hayır.
Deyince, Allah-u Teala ona şoyle bildirdi:
-Cunku benden gafil olmadın. Her halinle beni zikrettin. Kalbine, benden başkası girmedi. Ve seni unutan olarak gormedim…
**
Yahya bin Muaz zikir hakkında şoyle soylemiştir:
-Allah’ı anmakta olan icin taht, cennet yoktur. Cunku zikir bizzat Allah’tan gelir; cennet ise, kula bir nasiptir.
**
Allah-u Teala, peygamberlerine indirdiği bazı kitaplarda şoyle buyurdu:
-Dostlarım, sevdiklerim, zikir nimetimle doyunuz…Benimle hoş olunuz. Dunyada ve ahirette, benden daha iyi bir besleyici bulamazsınız.
**
Kebelahbar radiyu anh bir hadisi kutsi rivayet ediyor. Bu kutsi hadiste Allah-u Teala şoyle buyuruyor:
-Beni anmakla omur tuketip, bu sebeple benden bir şey istemeye vakti olmayana; durmadan ihtiyac beyan edenden daha fazla veririm.
Bir kimse korkacaksa ancak Allah’tan korkmalı. Zikredecekse yalnız Allah’ı zikretmeli…
Boyle yapabilene mubarek olsun.
**
Şoyle bir rivayet vardır:
Yakup aleyhisselam oğlu Yusuf aleyhisselam icin cok hasret cekti. Ona karşı olan sevgisini bir turlu unutamadı. Bunun uzerine, Allah-u Teala ona şoyle vahyetti:
-Ne zamana kadar Yusuf’u anacaksın?.. Seni Yusuf mu yarattı?.. Rızkını o mu verdi?.. Peygamberliği ondan mı aldın?.. Şanıma yemin olsun; Eğer beni ansaydın; başkasını bırakıp benimle olsaydın; bir an bile surmezdi; seni bu halden kurtarırdım.
Bunun uzerine Yakup aleyhisselam hatasını anladı. Allah’ın zikrini yapmayıp devamlı Yusuf’u anmakla hata işlediğini, yanıldığını anladı. Artık Yusuf’u az anmaya ve Allah’ı cok anmaya başladı; aradığını buldu. Hatta Yusuf’un Yusufluğunu unuttu bile…
**
Allah-u Teala peygamberlerine indirdiği bazı kitaplarında şoyle buyurdu:
-Bir kimse beni icinden anarsa ben de onu zatımda anarım. Beni bir cemaat icinde *****, ben de cemaat icinde anarım. Ama, onun cemaatinden hayırlı bir cemaat icinde…Bir kimse, kendi varlığı ile beni anarsa; ben de onu, ben olarak anarım…
**
Buyukler şoyle buyurdular:
-İnsanlar şeytandan kacarlar. Halbuki şeytan, Allah’ı zikredenden kacar.
İbn Abbas radıyu anh şoyle buyuruyor:
-Her mu’minde bir şeytan vardır. Kalpte Allah’ın zikrini gorunce siner. Unutulunca da fena duygu verir.
Allah’ın zikri ruha şifadır.O oldukca hastalık zarar vermez.
**
Bir kimsenin işi, Allah’ın zikri olunca başkalarını unutur. Allah’ın hikmetli işlerini duşunerek hoş olur. Allah’ın cemal sıfatının guzelliği onunde varlığı soner ve onun iyilik denizinde yok olur.
Rabbim bizleri zikrinden ayırmasın; her dem zikriyle hoş eylesin. Âmin.
Rabbim bizleri zikrinden ayırmasın; her dem zikriyle hoş eylesin. Âmin.
__________________