Bir tartışma esnasında hasmı İmam-ı Azam’a bir tokat vurmuş.

Bunun uzerine imam-ı Azam sinirlerine hakim olarak şoyle demiş:
Senin bu hareketine aynı ile mukabele edebilirdim ama etmeyeceğim.
Seni halifeye şikayet edebilirdim, bunu da yapmayacağım.
Seni Allah’a havale edip ahrette davacı olmayı ve hakkımı almayı dileyebilirdim fakat bunu da yapmayacağım. Sadece sorulursa Cennet’e sensiz girmek istediğimi soylerim.” Demiş.
İmam-ı Azam’ın bu hassasiyeti karşısında adam duygulanmış ve ağlayarak eline kapanmış.
İ.Azam, “Ağlamana hic gerek yok ben seni baştan zaten affetmiştim.” Diyor.

Boylece İ.Azam hasmına hem buyuk bir edep ve hoşgoru dersi veriyor hem de onu vicdanen mahkum ederek intikamını fazlası ile alıyor.