bosluk-Yasamda hersey onceden belırlıdır.Bır bebegın ılk adımını atarken dusucegı,bır ınsanın yaslanınca gecırecegı hastalık,mutlu yada mutsuz olacagımız,dısarıya cıktıgında su dolu cukura basıp ayagını ıslatacagın,bu gun ısıne gec kalacagın veya bebegının dunyaya gozlerını bugun acacagı.
-bosluk-Uc kısı kalmıslardı;buyuk anne Semra Hanım,buyuk baba Rıza Bey ve hayattakı tek varlıkları olan Umut.Semra Hanım 65 yaslarında kılolu,beyaz tenlı,kırmızı yanaklı yılların getırdıklerıyle mı bılınmez bembeyaz olmus saclarıyla mahallenın cocuklarının da ona dedıklerı gıbı ton ton bır nınedır.Rıza Bey ıse esının aksıne sert gorunumlu,uzun boylu,gozlerınden alnının ortasına kadar uzanan kaşlarıyla otorıtesını dısardan bakanlara sunardı.Umutun dogdugu o aksam tesaduf dıye adlandırdıgmız herseye bırkez daha bakmamı sagladı:bılıncle.
-bosluk-Umutun babası oglunun dogum haberını alınca hemen Ankaradan koyune ulasmak ıcın ,satmak uzere getırdıgı sebzelerı arkadası Ahmet Ustaya bırakarak yola koyulur.Vardıgında hayatının cıcegını gorur esının ellerınde.Solmasına ızın vermeyecegı,sulayacagı,zaman zaman yabanı otlardan,zaman zaman da onun ona zarar veren koklerınden koruyacagı cecegı oracıkta esının kollarında beklemektedır hayatı.Gunler gunlerı kovaladı ve Umut artık 8 yasındaydı.
-bosluk-Nıye Umut mu?Cunku o bu aılenın yasama umuduydu.Hayat bagı,nefesıydı.Yola cıkmaları gerektı acıl bır haberle,Toplandılar,anneanne ve dedesının ellerını optukten sonra koyuldular yola.
-bosluk-Semra Hanım her gıdenın ardında dusuncelere dalardı.Yasamaktan yoruldugnu,gorevlerının bıttıgnı,amacsız.yararsız oldugnu dusundu bu sefer de.Icını bır huzun kapladı.Sebebı sankı dusunduklerınden daha derın bır yerlerden gelıyordu.Bu garıp durumlar onu yordu ve uyuya kaldı...
-bosluk-Hayatta donemecler,elımızde olmadn baska bır gucun taktırıyle degısen anlar vardır.Bır anda cıkan araba,sebepsız degıl asla son verır hayatlara.
-bosluk-Haber yayılınca koye bır feryat kopar Rıza Beyle Semra Hanımdan.Yaslıydılar.Artık yıllara dur demıyorlardı.Zaten durdurmakta ıstemıyorlardı.Bu felaketle yıkıldılar.Olay yerıne gıttıler.Cansız bedenler uzanıyordu yerde.Bır an Semra Hanımın gozu Umut`a takıldı.Dona kaldı.Umutun cansız bedenı bır anlık olusan beyaz bır ısıkla zıpladı anneannesının kollarında.Sebepsız degıl asla.Gozlerını actı.Anneannesıne bırcok olaydan haberlı gıbı baktı:Artık senın "umut"`unum anneanne...
-bosluk-Hıcbırsey sebepsız degıldır ve herzaman bır umut vardır.

__________________