Elinde ki mushafın ismi kitap değil KİTABULLAH’tır, icindeki kelam değil KELAMULLAH’tır. Dolayısıyla Yuce Rabbimizin emir ve buyruklarını bizlere bildirdiği icin en ust seviyede saygı ve edebi hak eder. Bu nedenle yere koymak, ayağına almak edep sınırlarını cok aşmaktır. Buyuklerimiz Kur’an ayeti olan bir kitabı bile belden aşağı tutmayı edepsizlik saymışlardır.
Cunku murekkebe dokulen o cumleler Yuce Rabbimizin ayetleridir.
Okuma meselesi de ayndır. Peygamberimiz: “Kur’an okuyan bir insan, Allah ile konuştuğunu soylese ve yemin etse yemininde yalancı cıkmaz.” buyurmuştur. Seni yaratan Allah (Celle Celaluhu) ile boyle mi konuşuyorsun?
Başka bir hadis-i şerifte: Enes (Radıyallahu anh) rivayet ediyor:
“Allah katındaki hissesini Oğrenmek isteyen kimse, Allah’ın kendi*sinin yanındaki hissesine baksın.” (DÂrekutnî’nin Sunerfı ve Ebû Nuaym’ın Haşinden.) buyrulmaktadır.
Sen Allah’ın emirlerini tutmada, onun kelamını okumada, onun kitabına, kelamına saygı ve hurmette ne haldesin?
Bakın İmam-ı Rabbani nasıl değer veriyor:
Bir gun tuvalete girip, aniden hızla cıkıyor. Sebebini sorduklarında ders esnasında kalemi denemek icin eline yazdığı noktayı gosteriyor. O noktanın besmelenin “ba” sını yazdığını soylemiş ve “boyle bir halde durmam ihtiyacımdan daha şiddetli gelmiştir” buyurmuştur.
Gerisini siz hesap edin…
www.ismailaga.info
__________________