Karşılık Beklemeden Yapılan İyiliğin Onemi

Muminler yaptıkları iyiliklerin karşılığını yalnızca herşeyin tek ve gercek sahibi Yuce Allah (cc)'tan beklerler. Hicbir zaman karşı tarafın ovgusunu almak, rızasını kazanmak ya da herhangi bir menfaat elde etmek icin guzel bir tavırda bulunmazlar. Asıl amac hep Allah (cc)'ın hoşnutluğunu kazanmaktır. İnsanın yaptığı işi, Allah (cc)'ın rızası, rahmeti ve cenneti dışında herhangi bir karşılık umarak yapmasıysa, ihlası kırıp, kişiyi samimiyetsizliğe surukler. Allah (cc)'ın rızasını kazanma cabası dışında, insanlardan maddi ve manevi menfaatler bekleyerek yapılan bir iyilik insana ahirette fayda yerine zarar getirir.

Muminler yapılan bir iyiliğin ardından gelebilecek eziyet veren ya da minnet altında bırakan her tavırdan titizlikle kacınırlar. Dunyadaki maddi manevi herşeyin gercek sahibinin Yuce Allah (cc) olduğunu kesin olarak bilir, her zaman bu bilincle hareket ederler. Bir kişiye iyilik yaparken asla karşı tarafa rahatsızlık verebilecek bir tavırda bulunmaz, ince duşunceli davranırlar. Herşeyden once asıl olarak kendilerinin iyilik yapmaya ihtiyacları olduğunu bilirler. Zira yaptıkları iyiliklerin, gosterdikleri guzel ahlakın, kendilerini Yuce Rabbimiz'e yaklaştıracağını, ahirette ecir vesilesi olacağını umar, tum bunları ibadet olarak yaparlar. Yoksullara, duşkunlere destek olurken, onlara sezdirmeden yardımda ve hizmette bulunmaya ozen gosterirler. Tevazu ve merhametle yapılan guzel bir tavır ve yardım, karşı tarafta hem rahatlık hem de iyiliği yapan kişiye karşı sevgi ve saygı oluşturur. Yuce Allah (cc) Kuran'da şoyle buyurmaktadır:

"Mallarını Allah yolunda infak edenler, sonra infak ettikleri şeyin peşinden başa kakmayan ve eziyet vermeyenlerin ecirleri Rableri katındadır, onlara korku yoktur ve onlar mahzun olmayacaklardır. Guzel bir soz ve bağışlama, peşinden eziyet gelen bir sadakadan daha hayırlıdır. Allah hic bir şeye ihtiyacı olmayandır, yumuşak davranandır."(Bakara Suresi, 262-263)

Değerli İslam buyuğu İbni Arabi Hazretleri de bu konuyla ilgili Marifet ve Hikmet adlı eserinde bu konuyu şoyle hatırlatmaktadır:

"Soz hastalıklarından biri de insanın yaptığı iyiliği başa kakmasıdır. İyilik yaptığı şahsa iyiliğini başa kakma suretiyle soylemesidir. İyiliği başa kakma ise, bir eziyettir. Bunun ilacı şudur: Bu kotu durum insanın başına gelince, nimetleri veren Allah bunun karşılığını boşa cıkarır. Hic kuşkusuz Allah Teala bu tur bir ameli iptal eder. Nitekim şoyle buyurmaktadır: "Ey iman edenler. Malını gosteriş icin infak eden gercekte Allah'a ve ahiret gunune inanmayan kimseler gibi, başa kakmak ve eziyet etmek suretiyle yaptığınız hayırlarınızı iptal etmeyin, boşa cıkarmayın" (Bakara Suresi, 264). İyiliği başa kakmaktan daha buyuk bir eziyet var mıdır? Cunku bu nefsi bir eziyettir. Bunun ilacı ise, insanın elinde bulunan imkanları, Allah'ın ilminde ne ise o şekilde kendisine bir nimet olarak verildiğini ve bu iyiliklerin, bu nimetlerin ancak bir emanet olarak kendi elinde bulunduğunu, onların gercek sahibini henuz tanımadığını idrak etmektedir. O nimetleri, işin aslında Allah'ın belirlediği kimselere vermek suretiyle elinden cıkardığı zaman, işte ancak o zaman, o emanetin gercek sahibini tanımış olur. Emaneti ehline teslim etmiş olduğu icin de Allah'a şukreder. Kim bu goruşle, bu duşunceyle iyilik yaparsa, ondan asla eziyet doğmaz." (Marifet ve Hikmet, İbni Arabi, s.158, İz Yayıncılık, 2. Baskı, İstanbul 1997, Turkcesi: Mahmut Kanık)

İman edenlerin her zaman şu gerceğin bilincinde olmaları cok onemlidir: insan dunya hayatında yaptıklarının karşılığını ancak ve ancak Allah (cc)'tan beklemelidir. Niyetine, sonsuz rahmet sahibi Yuce Allah (cc)'ın rızası dışında birşey katmadan yaptığı ibadetler kişiye buyuk bir ecir ve sevap kazandırabilir. Yaptığı guzel bir hareketi, kimsenin değil sadece Yuce Rabbimiz'in bilmesi bir mumin icin kesinlikle yeterlidir. Kuran'da peygamberlerin bu yondeki ustun ahlakı, ihlası ve Yuce Rabbimiz'e gonulden yonelişleri şoyle haber verilmiştir:

"(Hz. Hud) Ey kavmim, ben bunun karşılığında sizden hicbir ucret istemiyorum. Benim ucretim, beni yaratandan başkasına ait değildir. Akıl erdirmeyecek misiniz?" (Hud Suresi, 51)
(makale harun yahya)
__________________