Âmir bin Ebî Vakkas (r.a.)
Hz. Âmir, cennetle mujdelenen 10 sahabiden biri olan Sa’d bin Ebî Vakkas’ın (r.a.) kardeşiydi. İslamiyet’in ilk yıllarında Hz. Sa’d vasıtasıyla Musluman oldu. Annesi, Hz. Sa’d gibi, Hz. Âmir’in de Musluman olmasından rahatsız oldu. Di*nini terk etmedikce golgelenmemeye, bir şey yiyip icmemeye yemin etti. Hz. Âmir o sırada henuz kucuktu. Fakat kuvvetli bir imana sahipti. Annesinin bu sozlerine ehemmiyet vermedi. Cunku annesi daha once de ağabeyi Sa’d (r.a.) icin aynı şeyleri yapmıştı. Sa’d, annesine saygı duyduğu hÂlde bu hususta onun sozunu dinlememiş, inancından taviz vermemişti. Bunun uzerine anne baba da olsa Allah’a isyan hususunda kula itaat edilmeyeceğine dair Âyet inmişti. Bunu bildiğinden Hz. Âmir, annesinin tehdidine kulak asmadı.
Fakat annesi, Hz. Âmir’i cok rahatsız ediyordu. Hz. Âmir daha fazla dayana*madı, Habeşistan’a hicret etti. Oradan Medine’ye hicret ederek iki hicret sevabı birden kazandı.
Uhud Muharebesi’ne katılan Hz. Âmir, Hz. Omer’in halifeliği zamanında Şam’da vefat etti.[1]

[1]TabakÂt, 4: 123.

KAYNAK
__________________