İstanbul'da yetişen evliyÂdan. İsmiMustafa İzzî olup, HasırcızÂde lakabıyla meşhûrdur. İstanbul'da doğdu. Doğum tÂrihi bilinmemektedir. 1823 (H.1239) senesinde İstanbul'da vefÂt etti. Sutluce'deki turbesine defnedildi.

Mustafa İzzî Efendinin babası, sÂlih bir zÂt olan Halîl Demhûrî'dir. BirÂderi de, Hasırcıbaşı Emîr Ağa'dır. Babası dÂim onun ticÂrethÂnesinde vakit gecirdiği icin, Hasırcı Şeyh Halîl ismiyle anıldı. Bu sebeple Mustafa İzzî Efendi de, HasırcızÂde diye şohret buldu.

Mustafa İzzî Efendi, tasavvuf yolunu secip ilim ve edeb oğrendi. BirÂderi ise ticÂretle meşgûl oldu. Buyuk Âlim SuleymÂn Sıdkî Efendinin terbiyesiyle yetişti. Cok riyÂzet ve mucÂhedede bulundu. İcini ve dışını İslÂm dîninin guzel ahlÂkı ile susledi.Hocasından icÂzet, diploma aldı. Şohreti her yere yayıldı. Hocasının emriyle Sutluce'deki dergÂha yerleşip, insanları irşÃ‚da, hak ve hakikatı anlatmaya ve talebe yetiştirmeye başladı. DergÂhı, HasîrîzÂde dergÂhı diye şohret buldu.

Mustafa İzzî Efendi, hacca gitmek icin yola cıktı. Mekke-i mukerreme ve Medîne-i munevveredeki vazifesini hakkıyla yerine getirmeye calıştı. Peygamber efendimizin mubÂrek kabr-i şerîfini ziyÂret edip Mısır'a geldi.Mısır'a geldiğinde yol parası tukenmişti. Yoluna devÂm edemeyip orada kaldı. Mevsim de, Ahmed Bedevî'nin ziyÂreti ve mevlîd-i şerîf cemiyetlerinin yapıldığı zamÂna tesÂduf etmişti.Bu sebeple Tanta'ya gidip, oradaki Ahmed Bedevî hazretlerinin kabr-i şerîfini ziyÂret etti. O esnÂda hÂlini arzetti. Huzn ile kendinden gecmiş iken, hic tanımadığı birisi omuzuna eliyle dokunarak; "Hasırcıoğlu Mustafa Efendi siz misiniz?" dedi. O da; "Evet efendim." diye cevap verince, o kimse koynundan bir kese cıkardı ve; "Şunu al. İhtiyÂcın icin sarfedersin. İstanbul'da karşılaşırsak alırım, yoksa helÂl olsun." dedi ve kalabalık icine karışarak kayboldu. İstanbul'da da hic gorulmedi.

Mustafa İzzî Efendinin vefÂtında, zamÂnın şÃ‚irlerinden Hayreddîn Efendi tarafından soylenen şiirde ozetle şoyle denmektedir:

"Butun vakitlerini insanlara ilim ve edeb oğretmekle gecirdi. Fazîletiyle zamÂnının buyukleri arasına girdi. Kırk sene irşÃ‚d makÂmında bulundu. Nice eksik ve noksan kimseler onun feyziyle terbiye oldu. Onun rûhÂniyetinden istifÂde etmek isteyen, onu vesîle edip yardım istesin. Hulûs-i kalb ile bu ziyÂretgÂha gelsin. Bu sebeple mÂnevî kemÂle kavuşur."
__________________