Aişe r.anha. Hz Ebu Bekir Sıddık r.a. kızıdır.
Hicret'ten dokuz sene once Mekke-i mukerremede doğdu.
Kuvvetli bir zekaya sahipti, Faraiz ilmini bir cok İslami
hukumleri oğrendi. Resulullah’tan 2210 hadisi şerif
rivayet etti ve en cok hadis rivayet eden yedi sahabe arasına
girmişti.
Guclu hafıza ve harika bir muhakeme kabiliyetine
sahip olan Hz. Aişe validemiz, guclu hafızası sayesinde
Kab bin Malik’in kasideleri, Hassan bin Sabit ve
Abdullah bin Malik’in kasideleri ve manzumeleri tamamen
ezbere bildiği şiirler arasında idi. Ve bu konuda
“Cocuklarınıza şiir ezberletin ki dilleri tatlansın”
diye tavsiyede bulunmuştu.

Bir cok sahabi, Peygamberimizin s.a.v. ceşitli
Meseleler hakkındaki İslam hukumlerini ondan sorarak oğrendi.
Hz. Aişe'nin r.a faziletine delil olarak,
Ebu Musa el-Esari şoyle diyor:
'Biz Resulullah'ın ashabı, bir Hadis-i Şerifte gucluk
cektiğimiz zaman Aişe'den sorardık. Zira Hadis
ilminin kendisinde mevcut olduğunu muşahade ediyorduk.'
Tirmizi.
Kadınlarla ilgili bir cok meselenin kaynağını o teşkil etmiştir.
İlmi dirayeti bir cok erkeklerden daha ustundu.
Resulullah efendimiz, Hz. Aişe'yi cok sevdiği icin, ona 'Humeyra'
derdi. Peygamberimiz s.a.v.:‘’Dininizin yarısını bu Humeyra
kadından oğreniniz.’’ Buyurdu.
Hz. Aişe Validemiz Peygamber Efendimizle s.a.v
Hicretin ikinci senesi Şevval ayında Resulullah s.a.v 55 yaşında
iken Aişe r.a ile nikahlandı. Hz. Aişe ile evlendiler.
Aişe r.anha. şoyle demiştir:
‘’ Ben Rasulullahın şoyle buyurduğunu işittim: Ya! Aişe
Sen bana iki defa ruyada gosterildin. Ruyamda ki adam,
Elinde beyaz bir ipek parcası tutuyor, bu ipek parcası
İcinde seni goruyor ve bana ‘’ İşte bu kadın senin zevcendir’’
Diyordu. Ben onun tuttuğu ipek parcasına baktığımda seni
Goruyor ve ‘’Eğer bu ruya Allah tarafından ise şuphesiz
Bu gercekleşir’’ diyordum. Buhari, Muslim.

Hz.Aişe r.a
Hz. Hatice r.a den sonra en cok sevdiği hayat arkadaşıydı
Hz.Aişe r.a her bakımdan ornek bir hanım idi.
Vahyin sağanak sağanak boşaldığı Nubuvvet mabedinde
Hz Aişe validemiz, bir murşide ve bir muallime idi.
Resulullah s.a.v. ile aralarında derin bir sevgi ve saygı
bağı vardı, fevkalade ustundu, hemen butun İbadet hayatında
butun yıl fasılalarla oruc tutar, hemen her gece namaza
kalkar, Allah Resuluu ile teheccud kılardı. Cebrail a.s,
Dihye r.a suretinde geldiğinde Hz. Aişe onu gorme
şerefine nail olan tek Peygamber hanımı olmuştur.
Hz. Aişe r.a hikmet ve şeriat kaynağı, din konusunda
sonsuz bir derya idi. İlim,fazilet ve takva sahibiydi. Bir diğer
husus da Aişe validemizin Cebrailin a.s kendisine selam ettiği,
Hadis-i Şerifle sabitlenmiştir.
Hz. Aişe r.a şoyle rivayet eder: 'Resulullah s.a.v bana:

'Ey Aişe! .. Cebrail sana selam eder', dedi. Ben de:

Ona da selam olsun, benim gormediğimi o gorur, dedim.'
Buhari, Muslim.
Bir defasında Rasulullah Hanımlarından Ummu Selemeye r.a. şoyle
Buyurdular:
‘’Beni, Aişe hakkında incitmeyiniz! Cebrail bana yalnız
Aişe'nin yanında iken geldi.’’

Umm-i Seleme de dediğine pişman olup, tevbe ve af diledi.
Resulullah efendimiz bir defasında, kızı Hz. FÂtıma'ya buyurdu ki:

‘’Ey kızım, benim sevdiğimi, sen sevmez misin?
Hz. FÂtıma'nın, “Elbet severim” demesi uzerine, yine buyurdular ki:
- O hÂlde, Aişe'yi sev! ’’
Bir diğer rivayette ise:Hz. Aişe Validemiz şoyle buyuruyor:
“Birgun Resulullah efendimiz, mubarek nalınlarının kayışlarını cakıyordu.
Ben de iplik eğiriyordum. Mubarek yuzune baktım. Parlak alnından
ter damlıyordu. Ter damlası, her tarafa nur sacıyor, gozlerimi kamaştırıyordu.
Şaşakaldım. Bana doğru bakarak buyurdular ki:
‘’ Sana ne oldu ki, boyle dalgın duruyorsun? ’’
Ben de, 'Ya Resulallah! Mubarek yuzunuzdeki nurların parlaklığına ve
mubarek alnınızdaki ter tanelerinin sactıkları ışıklara bakarak
kendimden gectim” dedim.Bunun uzerine, Resulullah efendimiz
kalkıp yanıma geldi. Alnımdan optu ve buyurdular ki:

‘’ Ya Aişe! Allahu teÂl sana iyilikler versin! Beni sevindirdiğin
gibi, seni sevindiremedim.’’
Bir diğer mubarek sozlerinde Peygamber efendimiz buyurdular ki:
‘’Ey Aişe! Geceleri şu dort şeyi yapmadan uyuma:
Kur'an-ı kerimi hatim etmeden,
Benim ve diğer peygamberlerin şefaatlerine kavuşmadan,
Muminleri kendinden hoşnut etmeden, Hac etmeden.’’

Resulullah efendimiz bunları soyledikten sonra namaza durdu.
Namazını bitirip de yanıma geldiğinde, kendilerine dedim ki:
Ey iki cihanın guneşi olan Efendim! Annem, babam, canım
sana feda olsun. Bana dort şeyi yapmamı emrediyorsun.
Ben bunları bu kısa muddet icinde nasıl yapabilirim?
Bunun uzerine tebessum ederek buyurdular ki:

‘’Ya Aişe! Ondan kolay ne var?
Uc İhlÂs-ı şerifi ve bir FÂtiha suresini okursan, Kur'an-ı kerimi
hatmetmiş; bana ve diğer peygamberlere salevat getirirsen,
şefaatımıza kavuşmuş; once muminlerin ve sonra da kendi
affını dilersen, muminleri kendinden hoşnut etmiş;
“SubhÂnallahi velhamdulillahi ve l ilÂhe illallahu vahdehû
l şerîke leh. Lehul mulku velehul hamdu ve huve al kulli şey'in kadîr”
tesbihini okursan hac etmiş sayılırsın.”

Bu buyuk kadın, bir gun Efendimiz'in s.a.v. yanında birdenbire
hıckıra hıckıra ağlamaya başlar.

Allah Resûlu s.a.v. kendisineniye ağladığını sorduğunda da,
'Cehennemi hatırladım da onun icin ağladım! Acaba, kıyamet
gunu ailenizi hatırlar mısınız? ' der. Peygamber Efendimiz şu
cevabı verir:
‘’ Ya Aişe! 'Uc yerde kimse kimseyi hatırlayamaz:
Mizan esnasında, tartının ağır mı hafif mi geldiğini
oğreninceye kadar.
Amel defterlerinin teati edildiği verildiği zaman ki,
acaba defter sağdan mı soldan mı, yoksa arkadan mı
geleceğini goreceği ana kadar. Cehennemin iki yakası
ortasına kurulan sıratı gecme esnasında ve gecinceye kadar.’’

Bu sozuyle Allah Rasulu s.a.v saydığı bu uc yerde,
kendi ailesi dahil hic kimseyi hatırlayamayacağını
bildirmekte ve Hz. Aişe'ye adeta başının caresine bakmasını
soylemektedir.
Hz. Aişe annemiz, hic şuphesiz kadınlık Âleminin baş tacı.
Hz. Aişe validemiz, bir peygamber hanımı,
Hz. Ebubekir'in kızı ve muminlerin anası olmasına rağmen
ahiretteki hesap endişesiyle ağlamaktadır.

Resulullah s.a.v. Hz. Aişe validemizin hucresinde ve onun gogsune
Yaslanmış olduğu halde vefat etti. Hz.Aişe annemizin odasına defnedildi.
Aişe validemiz, Rasullullah ile dokuz sene evli kaldı.
Peygamberimizin vefatından sonra Hz.Aişe annemiz 47 yıl daha yaşadı.
Şanlı peygamberin mubarek zevcesi, 676 senesinin Ramazan ayının
17. salı gunu Medine-i munevverede Hakkın rahmetine kavuştu.
Ebu Hureyre’nin kıldırdığı cenaze namazının ardından hemen binlerce
insanın katılımıyla Cennet’ul Baki mezarlığına defnedi.
Rabbimiz de Hz. Aişe validemizden razı olsun.
__________________