Hindistan evliyÂsından. Doğum tÂrihi ve yeri belli değildir. Hayatı hakkında fazla bilgi yoktur. 1928 (H. 1347)'de Abdurrab Medresesinde vefÂt etti. Delhi'de hadîs Âlimlerinin defn edildiği kabristÂna defnedildi. Tahsîl yaşına geldikten sonra ilim oğrenmeye başlayan AbdululÂ, MevlÂn Muhammed KÂsım NÂnûtevî'nin onde gelen talebelerinden oldu. MevlÂn Ahmed Ali SehÂrenpûrî'den de hadîs-i şerîf okudu. Tahsilini tamamladıktan sonra Delhi Huseyinbahş Medresesinde muderrisliğe başladı. Kısa zamanda baş muderris oldu. Bir mesele yuzunden, medrese gorevlileri ile arasında ihtilaf cıkınca yakın arkadaşlarıyla berÂber Delhi'den ayrılmaya karar verdi. Bu durumu oğrenen Mevlevî Abdulehad ve Feyz Ahmed Han; "Boyle mubÂrek bir zÂtı bırakmamak lazım." diyerek AbdululÂ'nın yanına gittiler ve; "Efendim! Mevlevî Abdullah'ın mescidine teşrif edip, orada ders verseniz." diye teklif ettiler. O da kabûl edip, talebeleri ile berÂber orada yerleşerek ders vermeye başladı.

Abdulul felc hastalığına yakalandı. SÂdece elini biraz hareket ettirebiliyordu. On beş sene kadar felcli vaziyette yattı. Şah Ebu'l-Hayr Abdullah onu sık sık ziyÂrete giderdi. O zaman AbdululÂ, Şah Ebu'l-Hayr'ın eteğini yuzune surer; "Bana senin eteğinden Resûlullah efendimizin kokusu geliyor." derdi. Şiir:



Gonlum Habîbin kokusu ile mest oldu

Ne guzel koku ki, Habîbin tarafından gelir.



Abdulul hazretlerinde Peygamber efendimizin sevgisi cok fazla idi. RamazÂn-ı şerîf ayının başında talebelerinden biri Kasîde-i Burde'den bir bolum okudu. Bunun uzerine oyle ağladı ki, konuşmaya tÂkati kalmadı.

Mevlid hakkında soran birisine; "Bu zamanda insanlar vakitlerini oyun, eğlence ve gunahlar icerisinde geciriyorlar. Biz de, onların kalblerinde Resûlullah efendimizin sevgisi hÂsıl olsun istiyoruz. Cunku Resûlullah efendimizi sevmek, îmÂnın aslıdır. Biz bu maksatla mevlid cemiyetleri yapıyoruz. Nitekim din buyukleri de mevlidi guzel gormuşlerdir." buyurdu.

Abdulul hazretleri zamÂnında Hicaz'da VehhÂbîler, kabirleri yıkıp, musluman Âlemi rencide etmişlerdi. Bunun uzerine MedÂrik-i Işk adlı eserini yazarak, İbn-i Teymiyye ve onun yolunda gidenlere cevap verdi.



KAYNAKLAR

1) MakÂmÂt-ı AhyÂr; s.338
__________________