Baba ile guvenli bağlanmanın, cocuklarda akranlarla sosyal iletişim kabileyetinin artması, daha az davranış problemleri gorulmesi ve duygulanım uzerinde ozdenetim ve stresle etkili başa cıkma kabiliyetleri gibi gelişimsel faydaları vardır.
Baba ile cocuk arasındaki guvenli bağlanma, sadece gecirilen zamanın suresi ile değil, aynı zaman da icerikle de bağlantılıdır.

İcerikle anlaşılan sıklıkla babaların oyun arkadaşı olmasıdır. Oyun bir cocuğun dunyayı keşfetmekteki en onemli aracısıdır. Dolayısıyla cocuk dunyayı keşfederken babası ona donebileceği guvenli bir liman olarak, hayata dair de bir guvenlik duygusu da yaratır.

Ancak icerik sadece oyun ile kısıtlı değildir. Cocuğun fiziksel ve duygusal ihtiyaclarının farkında olmak ve karşılamak da iceriğin bir parcasıdır. Baba ile cocuk arasındaki iceriğin bakım veren olarak da zenginleştiği bir ilişki ‘’Değerli ben’’ ve ‘’guvenilir o’’ inanışların gelişimi icin de onemlidir. Bağlanma cocukların tum yaşamları boyunca kendileri ve cevreleri ile kurdukları ilişkilerin alt yapısını oluşturur. Bir cocuğun hem cinsleri ve karşı cinsleri ile olan ilişkileri, kendini değerli hissederse ve karşı tarafa guvenebilirse ancak verimli ve doyurucu olabilir.

Calışmalar, icerik olarak zengin bir iletişim sure olarak kısıtlı bile olsa baba-cocuk icin yeterli bağlanmayı sağlayabildiğini gostermektedir. Ayrıca yaşamın ilk 3 yılında cocuklarıyla iyi bağlanması olan babaların, devamında da babalıkla ilgili kendilerine daha guvenli oldukları ve beraber zaman gecirmeye daha istekli oldukları bulunmuştur. Yani buyusun de bak ben onunla neler yapacağım hayali bebek bezi ile başlar.

Babalar cocuklarınızın en az anneleri kadar sizlere de ihtiyacı olduğunu unutmayın. Erişkinlikte "Babam bana yeteri kadar para kazanmadı" diye şikayet eden bir danışan hic gormedim ama "Bana yeteri kadar zaman ayırmadı, yanımdaydı ama bana hep uzaktı ya da hic bir sorunumla ilgilenmedi" diyen cok duydum.

Baba ile cocuğun bağlanmasında annelere de iş duşuyor. Bir cok anne babaların cocuk bakımına guvenmiyor ya da yaptıkları işi beğenmiyor. Babaların ardından ya soyleniyor, ya hissettirmemeye calışarak yapılan işe rotuş yapıyorlar ya da başlarında kontrolor gibi dikiliyorlar. Anneler bağlanma konusunda daha şanslı. Bağlanma icin gereken arttmış dikkat ve cocuğa yonelim hormonlar sayesinde daha hamilelikte gelişiyor. Babalar ise bu adımı ancak cocukları ile yakın temas icinde bulunarak kazanıyorlar. Calışmalar gosteriyor ki 6. ayda, yenidoğan cocuğu ile yakın ilgilenen babaların beyin MR'ı goruntulemelerinde annelerinkine eş şekilde değişiklikler gozleniyor.
Bu sene bir kongreye katılmak icin ayarlamalar yaparken eşime Ruzgarı da alacağımı soyledim. Eşimin "Niye?" diye sorması uzerine 5 gun ayrı kalacağımı ve uzun olduğu icin yanıma almak istediğimi belirtince eşim "Ben iş gezisine gittiğimde RuzgÂrı alıyor muyum ki?" şeklinde cevapladı. Bir anda modern dış kabuğumun altındaki anadolu cekirdeğini gordum. Hem yuzleştirmesi, hem arkamdaki desteği hem de harika babalığı icin eşime teşekkur ettim.
Cocukların anneleri kadar babalarına da ihtiyacları var. Ancak annelerin de babalara guvenmeleri lazım. Yapamaz edemez dememek, başlarında nobetci cavuş gibi dikilmemek gerekiyor. Kimse anne doğmuyor, annelik oğrenilen bir surec. Babalar da imkan verirseniz oğrenirler. Hatta dikkatli olun bir cok konuda onunuze bile gecebilirler.

[h=2]İstanbul Psikiyatri uzmanlarına ulaşmak icin tıklayın![/h]